ارزیابی قابلیتها و پتانسیلهای صنعت گردشگری در راستای دستیابی به توسعه پایدار (مطالعه موردی منطقه سیستان)

گردشگری امروزه یکی از پربارترین فعالیت های آدمی است که به مقتضای ماهیت تغییرات شگرفی در فضای زندگی و چشم اندازهای جغرافیایی به وجود می آورد به گونه ای که از آن به عنوان کلید شناخت گفتگو تفاهم ملل یاد می شود. فعالیت گردشگری در طی چند دهه گذشته توانسته است جایگاه قابل توجهی را در مبادلات اقتصادی و اجتماعی کشور احراز نماید و امروزه به یکی از بزرگترین تحولات اجتماعی در تاریخ بشر تبدیل شده است در این میان کشور ما ایران با غنای میراث فرهنگی و موهبت های طبیعی و جغرافیایی گرانقدر بیشمار خود می تواند به یکی از مهمترین کانون های گردشگری در دنیا تبدیل شود. چرا که در حقیقت ایران جهانی است در یک مرز. گردشگری صنعتی است بدون آلودگی و عوارض زیست محیطی که دیگر به مانند گذشته صنعتی جانبی فصلی و درآمد اندک نیست. واقعیت این است که بر اساس برخی برآوردها توریسم و گردشگری با احتساب بخشهای جانبی خود می تواند در رده بزرگترین و اشتغال زا ترین رشته های پردرآمد جهان محسوب می شود. کشورهای مختلف جهان در سایه برخورداری از امکانات گوناگون، جاذبه های متنوع در صدد جلب گردشگران از سایر نقاط جهان هستند. در کشور ما صنعت توریسم آنچنان که باید و شایسته آن است گسترش و توسعه نیافته است. با وجود اینکه در تمامی برنامه های توسعه سالیانه اخیر به رهایی از اقتصاد تک محصولی متکی بر صادرات نفت تاکید شده ولی در مقام عمل موفقیتی در این زمینه دست نیافته است. با این همه، هنوز بسیاری از زوایای فرهنگی و به ویژه جاذبه های طبیعی این دیار ناشناخته مانده است و در استان سیستان و بلوچستان این سرزمین گسترده از هامون تا پهنه آبهای نیلگون دریای عمان بیش از دیگر نقاط ایران، ناشناخته تر مانده است. از دلایل مهم آن می توان به عدم اطلاع رسانی مناسب وضعیت فعالیت های دانشگاهی در مورد شناسایی امکانات توریستی (گردشگری) منطقه ای اشاره نمود که گاهی مشاهده می شود قرض ورزی هایی نیز مزید بر علت گردیده و ذهنیتی بسیار بد و نامطلوب را از سیستان و بلوچستان در اذهان همگان ترسیم نموده است. ما در این مقاله سعی داریم با معرفی قابلیتها و پتانسیلهای منطقه سیستان تنها به عنوان یکی از هزاران هزار پتانسیل موجود گردشگری در ایران، به منظور ارتقاء صنعت گردشگری و نقش آن در توسعه پایدار منطقه و کشور عزیزمان گام برداریم. در این تحقیق مشخص شد که جاذبه های گردشگری سیستان بی شمارند به طوری که این منطقه بیش از صد اثر تاریخی و باستانی دارد ولی از نظر زیرساختها و تاسیسات گردشگری از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. بنابراین با سرمایه گذاریهای دولتی و خصوصی می توان این منطقه را به یکی از قطبهای گردشگری کشور تبدیل نمود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، چشم انداز جغرافیایی ، عوارض زیست محیطی ، جاذبه های طبیعی ، توسعه پایدار