نقش اعتیاد به شبکهیهای اجتماعی و ویژگی شخصیتی در نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج

این پژوهش با هدف بررسی نقش اعتیاد به شبکهیهای اجتماعی و ویژگیهای شخصیتی در پیشبینی نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج انجام گرفته است. روش تحقیق حاضر از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه جوانان شهر تهران بودند؛ براساس فرمول تابا چنیک و فیدل ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. به منظور گردآوری دادههای تحقیق از پرسشنامه سنجش صفات پنجگانه شخصیتی نئو (۱۹۸۵)، پرسشنامه اعتیاد به شبکهی های اجتماعی خواجه احمدی (۱۳۹۵)، پرسشنامه بررسی نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج کردلو (۱۳۹۲) استفاده شده است. دادههای حاصل از تحقیق حاضر در سطح آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف از معیار و آمار استنباطی؛ شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که بین میزان استفاده از شبکهیهای اجتماعی مجازی با عملکرد، فردی، مدیریت زمان و روابط اجتماعی رابطه مثبت و خودکنترلی رابطه منفی، گرایش به ارتباط قبل از ازدواج رابطه وجود دارد. بین ویژگیهای شخصیتی با روان رنجوری، گشودگی و موافق بودن رابطه مثبت و برونگرایی و مسئولیت پذیری رابطه منفی، نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج رابطه وجود دارد. با توجه به یافتههای تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که گرایش به ارتباط قبل از ازدواج بر اساس میزان استفاده از شبکهیهای اجتماعی مجازی و ویژگیهای شخصیتی تبیین میشود.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، شبکهیهای اجتماعی ، گرایش به ارتباط قبل از ازدواج