نقش اعتیاد به شبکهیهای اجتماعی و تجارب معنوی در نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج

این پژوهش با هدف بررسی نقش اعتیاد به شبکهیهای اجتماعی و تجارب معنوی در پیشبینی نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج انجام گرفته است. روش تحقیق حاضر از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه جوانان شهر تهران بودند؛ براساس فرمول تابا چنیک و فیدل ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. به منظور گردآوری دادهی تحقیق از پرسشنامه سنجش صفات پنجگانه شخصیتی نئو (۱۹۸۵)، پرسشنامه اعتیاد به شبکهی های اجتماعی خواجه احمدی (۱۳۹۵)، و پرسشنامه بررسی نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج کردلو (۱۳۹۲) استفاده شده است. دادهی های حاصل از تحقیق حاضر در سطح آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف از معیار و آمار استنباطی؛ شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهی های این تحقیق نشان میدهد که بین میزان استفاده از شبکهیهای اجتماعی مجازی با عملکرد فردی، مدیریت زمان و روابط اجتماعی رابطه مثبت و خودکنترلی رابطه منفی، گرایش به ارتباط قبل از ازدواج رابطه وجود دارد. بین تجارب معنوی با نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج رابطه منفی وجود دارد. با توجه به یافتهی های تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که گرایش به ارتباط قبل از ازدواج براساس میزان استفاده از شبکهیهای اجتماعی مجازی و تجارب معنوی تبیین میشود.

کلیدواژه ها:

تجارب ، معنوی ، شبکهیهای اجتماعی ، گرایش به ارتباط قبل از ازدواج