رابطه ویژگیهای شخصیتی و مهارتهای ارتباطی با رضایت شغلی مدیران مدارس ابتدایی مناطق ۱۴ و ۱۵ شهر تهران

هدف این مطالعه رابطه ویژگیهای شخصیتی و مهارتهای ارتباطی با رضایت شغلی مدیران با استفاده از مدل معادلات ساختاری در مدارس ابتدایی مناطق ۱۴ و ۱۵ شهر تهران است. روش مطالعه توصیفی-همبستگی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در این مطالعه تمامی مدیران مدارس ابتدایی مناطق ۱۴ و ۱۵ آموزش و پرورش شهر تهران است که از بین همه آنها تعداد ۲۰۹ مدرسه انتخاب و با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان تعداد ۱۳۲ نفر برای مطالعه با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بوده که روایی آن با استفاده از روایی سازه ای و به طور خاص با استفاده از تحلیل عاملی برآورد شد و برای سنجش پایایی ابزار پژوهش از آلفای کرونباخ استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و Amos تحلیل شدند و آزمون هایی چون ماتریس همبستگی، تحلیل واریانس برای فرضیه های پژوهش و رگرسیون و معادلات ساختاری برای آزمون مدل استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های پژوهش نشان می دهد که بین ویژگیهای شخصیتی و مهارتهای ارتباطی با رضایت شغلی مدیران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و این نتیجه قابل تعمیم به کل جامعه آماری است. نتایج حاصل از همبستگی نشان می دهد که بین ویژگی شخصیتی وظیفه شناسی با رضایت شغلی مدیران همبستگی بالایی وجود دارد. نتایج مدل ساختاری نشان می دهد که داده های گردآوری شده تا حد زیادی از مدل اندازه گیری و ساختاری حمایت می کنند. از طرفی شاخصهای مربوط به برازش مدل نشان می دهند که مدل اندازه گیری این پژوهش از وضعیت قابل قبولی برخوردار است و بیشتر بارهای عاملی دارای تفاوت معناداری با صفر هستند.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، مهارتهای ارتباطی ، رضایت شغلی