تعیین غلظت و منشاء پریلن در تخم پرندگان جوجه آور کنارآبزی (مطالعه موردی: پاسگاه قلم گوده - تالاب انزلی)
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 951
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCER01_222
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1392
چکیده مقاله:
هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) دسته ای از ترکیبات آلی اند، که به جهت پایداری و مقاومت در محیط های آبی از جمله تالاب ها و دارابودن اثرات شدید و طولانی مدت بر موجودات دریایی، بیشترین نگرانی را به خود اختصاص داده اند. پریلن یکی از ترکیبات PAH است، که به علت حلالیت بالا در چربی ها و پایداری زیاد در محیط زیست می تواند در بدن موجودات زنده از جمله پرندگان تجمع یابد و از طریق زنجیره ی غذایی انتقال پیدا کند. به دلیل نقش حساس پرندگان، محققین بسیاری از اینگونه ها به عنوان شاخص آلاینده های محیط زیستی و اخطار دهندگان اولیه برای بسیاری از آلاینده ها از جمله ترکیبات PH استفاده کرده اند، از آنجا که برای بررسی نوع و میزان آلاینده های محیط زیستی در پرندگان نیاز به کشتن آنها می باشد، بنابراین بهتر است از پایشگرهای زیستی دیگری برای این منظور استفاده گردد. در مطالعه پیش رو، غلظت و منشا ترکیب پریلن در تخم 4 گونه جوجه آور مقیم منطقه قلم گوده در تالاب انزلی تعیین گردید. برای این منظور نمونه برداری از تخم گونه های حواصیل زرد (Ardeola ralloides)، گاوچرانک (Bubulcus ibis)، اگرت کوچک (Egretta garzetta) و حواصل شب (Nycticorax nycticorax) در اردیبهشت و خرداد سال 1391 صورت گرفت. نمونه ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به دتکتور MS تجزیه و تحلیل و غلظت پریلن در آنها محاسبه گردید. میانگین غلظت پریلن در تخم گونه ی حواصیل زرد 1 ± 01/40، گاوچرانک 2 ± 87/29، اگرت کوچک 2 ± 38/33 و حواصیل شب 2 ± 24/31 نانوگرم بر گرم بدست آمد. همچنین منشاء پریلن موجود در نمونه های تخم گونه های مورد بررسی طبیعی تشخیص داده شد، که احتمالاً در خشکی تولید و به این تالاب راه یافته اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی زمانی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
نعمت اله خراسانی
استاد گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
علیرضا ریاحی بختیاری
دانشیار گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس
کرامت اله رضایی
استاد گروه صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :