بررسی اثر بخشی مداخله شناختی طرحواره درمانی در تعدیل و بهبود نشانههای افراد دارای افسرده خویی

اختلال افسردگی مزمن به ویژه اصطلاح افسرده خویی نوعی اختلال خلقی است و به معنی سرشت بیمارگون است. برخلاف مزمن بودن این اختلال نشانههای اختلال افسردگی مزمن برای مدتی طولانی دوام مییابند، اما شدت و ابعاد علائم بالینی بیمار به گونه ای نیست که بتوان تشخیص اختلال افسردگی اساسی را بر آن گذاشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مداخله شناختی طرحواره درمانی در تعدیل و بهبود نشانه های افراد دارای افسرده خویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل ۳۰ نفر میشد که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد افسردگی میلون ۳ و الگوی مداخلهای طرحواره درمانی یانگ بود برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس استفاده شد نتایج پژوهش بیانگر این موضوع بود که مداخله شناختی طرحواره درمانی در تعدیل و بهبود نشانههای افراد دارای افسرده خویی موثر است بنابراین با توجه به مشکلاتی که افسردگی مزمن میتواند برای افراد ایجاد کند انجام برنامه ریزی مناسب برای اقدامات مداخله ای ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

افسرده ، خویی طرحواره درمانی ، درمان شناختی