رابطه بین شادکامی و سلامت عمومی با رضایت از زندگی در دانش آموزان دختر و پسر معلول دوره متوسطه شهر همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شادکامی و سلامت عمومی با رضایت از زندگی در دانش آموزان دختر و پسر معلول دوره متوسطه شهر همدان می باشد. آزمودنی ها را ۲۰۰ دانش آموز معلول (۱۰۰ دختر و ۱۰۰ پسر) که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند تشکیل می دادند. در پژوهش حاضر از سه پرسشنامه شادکامی، آکسفورد مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج آماری نشان داد که بین سلامت عمومی و رضایت از زندگی دانش آموزان معلول رابطه وجود دارد. همچنین بین شادکامی و رضایت از زندگی دانش آموزان معلول رابطه وجود دارد. بین شادکامی و سلامت عمومی دانش آموزان رابطه وجود دارد. بین شادکامی و سلامت عمومی در دانش آموزان دختر و پسر معلول تفاوت وجود دارد. مقایسه میانگین های دو گروه نشان می دهد که شادکامی و سلامت عمومی در دانش آموزان دختر بالاتر از دانش آموزان پسر بود. بین رضایت از زندگی در دانش آموزان معلول دختر و پسر تفاوت معنادار وجود ندارد. وجود رابطه بین شادکامی و سلامت عمومی با رضایت از زندگی در دانش آموزان دختر و پسر نشانگر آن است که بالاتر بودن شادکامی و سلامت عمومی در دختران و پسران معلول باعث افزایش رضایت از زندگی در آنها می گردد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، سلامت عمومی ، رضایت زندگی