ارزیابی تاثیر دو روش تدریس یادگیری ترکیبی و یادگیری معکوس در یادگیری درس فارسی در مدارس ابتدایی شهر اراک

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر دو روش تدریس یعنی یادگیری ترکیبی و یادگیری معکوس بر یادگیری دانش آموزان در درس فارسی مدارس ابتدایی شهر اراک انجام شد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی اثر بخشی این دو روش در ارتقای فهم و یادگیری مفاهیم فارسی در دانش آموزان بود. برای دستیابی به این هدف یک آزمایش میدانی با مشارکت دانش آموزان انجام شد. گروه کنترل به روش سنتی تدریس فارسی، گروه آزمایشی یک به روش یادگیری ترکیبی و گروه آزمایشی دو به روش یادگیری معکوس آموزش داده شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که هر دو روش یادگیری ترکیبی و یادگیری معکوس نسبت به روش سنتی تدریس اثربخشی بیشتری در ارتقای فهم و یادگیری دانش آموزان داشتند. به طور خاص، یادگیری معکوس باعث ایجاد تعامل بیشتر و فعالیتهای گوناگون در دانش آموزان شد که بهبود قابل توجهی در یادگیری آنان ایجاد کرد. بنابراین این پژوهش نتایجی را ارائه میدهد که نشان میدهد استفاده از روشهای نوین تدریس مانند یادگیری ترکیبی و یادگیری معکوس میتواند بهبود قابل توجهی در فرایند یادگیری دانش آموزان در دروس فارسی مدارس ابتدایی ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

تاثیر روش تدریس یادگیری ، ترکیبی ، یادگیری معکوس