تاثیر روشهای تدریس معکوس و سنتی بر افزایش ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در کلاس دوم ابتدایی در شهر سقز

مقاله حاضر به بررسی تاثیر دو روش تدریس معکوس و سنتی بر افزایش ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در کلاس دوم ابتدایی شهر سقز می پردازد. در این تحقیق، نمونه ای از کودکان کلاس دوم ابتدایی این شهر به دو گروه تقسیم شدند یک گروه با استفاده از روش تدریس معکوس و دیگری با روش تدریس سنتی آموزش داده شدند. مقدمه این مطالعه به بیان اهمیت ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در میان کودکان و نقش آموزش در این زمینه میپردازد سپس به توضیح روشهای تدریس معکوس و سنتی پرداخته میشود که هر یک ویژگیها و مزایا و معایب خود را دارند. نتایج این تحقیق نشان میدهد که استفاده از روش تدریس معکوس باعث افزایش قابل توجهی در فهم و ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در کودکان میشود در مقابل گروهی که با روش تدریس سنتی آموزش داده شدند، نتایج کمتری در این خصوص داشتند این موضوع نشان میدهد که استفاده از فناوری و روشهای نوین آموزشی میتواند تاثیر مثبتی بر ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در کودکان داشته باشد. در نتیجه این تحقیق نشان میدهد که تدریس معکوس میتواند به عنوان یک روش موثر در ترویج رفتار آنلاین مسئولانه در کلاسهای دوم ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج میتواند به توسعه برنامه های آموزشی مناسب در این زمینه کمک کند و در نهایت به افزایش آگاهی و مهارتهای دیجیتال کودکان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

تدریس معکوس تدریس ، سنتی شهروندی دیجیتال ترویج رفتار آنلاین مسئولانه ، کلاس دوم ابتدایی