اثر مکمل یاری دانه کنجد و ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی امنتین-۱- در مردان دارای اضافه وزن

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل یاری دانه کنجد بر سطوح سرمی امنتین ۱- در مردان دارای اضافه وزن شهر تهران بود این تحقیق از نوع نیمه تجربی با چهار گروه و به صورت پیش آزمون و پس آزمون بود. روش شناسی:جامعه آماری از ۲۸ نفر از آنها به صورت انتخابی در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در ۴ گروه ۱ ،کنترل :۲ تمرین تناوبی ۳ تمرین تناوبی دانه کنجد ۴ دانه کنجد تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرینات تناوبی شدید دویدن به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه بود گروه مکمل روزانه ۵۰ گرم پودر دانه کنجد و گروه دارونما کپسولهای حاوی دو گرم دکستروز را مصرف کردند برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر ۲۲ استفاده شد. یافتهها در این مطالعه دیده شد که سطوح امنتین ۱- در گروه تمرین مکمل و تمرین افزایش معنی داری پیدا کرد (۰.۰۵>p). البته در راستای تاثیر فعالیتهای ورزشی مختلف بر سطوح در گردش امنتین-۱ یافته های ضد و نقیضی گزارش شده است که این نتایج متناقض میتواند به دلایل گوناگونی از جمله تفاوت در جنس سن آزمودنی ،نوع مدت شدت و طول دوره تمرین باشد. نتیجه گیری: اگرچه با توجه به اثرگذاری مکمل دانه کنجد بر سطوح -امنتین ۱- در مطالعه حاضر متعاقب تمرین تناوبی با شدت بالا برای اثبات اثرات کاهش وزن و کاهش درصد چربی افراد به مطالعات بیشتری با دوزهای مختلف این مکمل نیاز است.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی ، دانه کنجد ، سطوح سرمی امنتین-۱ ، اضافه وزن ، تحلیل آنالیز واریانس