مقایسه نشاط سلامت روانی و تحمل پریشانی نوجوانان خانواده های تک فرزند و چند فرزند منطقه ۴ تهران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه نشاط، سلامت روانی و تحمل پریشانی نوجوانان خانواده های تک فرزند و چند فرزند است. طرح پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی مقطعی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان خانواده های تک فرزند و چند فرزند سنین ۱۸-۱۴ ساله منطقه ۴ تهران در سال ۱۴۰۳ بودند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد تعداد ۳۰۰ نوجوانان خانواده های تک فرزند و چند فرزند هر کدام شامل ۱۵۰ نفر) نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه نشاط آکسفورد (۱۹۸۹) ، مقیاس سلامت روانی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه تحمل پریشانی که کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی در نرم افزار spss۲۴ مورد تحلیل قرار میگیرند نتایج نشان داد که بین میانگین نشاط، سلامت روانی تحمل پریشانی در گروه نوجوانان چندفرزند و گروه نوجوانان خانوادههای تک فرزند تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین دو گروه نوجوانان خانواده های چند فرزند و گروه نوجوانان خانوادههای تک فرزند تفاوت وجود دارد (۰.۰۵>p). همچنین در مقایسه گروه نوجوانان خانواده های چند فرزند و گروه دانش آموزان تک فرزند آماره نشاط (۴/۴۱۲=f)، سلامت روانی (۴/۸۴=f) و تحمل پریشانی (۴/۰۹=f)، بصورت معنی داری متفاوت هستند به این معنی که نشاط سلامت روانی تحمل پریشانی در گروه نوجوانان خانواده های چند فرزند بالاتر از گروه نوجوانان خانوادههای تک فرزند میباشد نتیجه گیری بر اساس یافتههای پژوهش که نشاط سلامت روانی و تحمل پریشانی اغلب در خانوادههای چند فرزند در مقایسه با خانوادههای تک فرزند بهتر است عوامل مختلفی در ایجاد این پدیده نقش دارند از جمله افزایش حمایت ،اجتماعی افزایش روابط خواهر و برادر و بهبود رشد عاطفی یکی از دلایل اصلی که باعث میشود سلامت روانی و تحمل پریشانی در خانوادههای چند فرزند بیشتر شود وجود افزایش حمایت اجتماعی و نقش تعاملات بین فرزندان و والدین در محیط خانواده است.

کلیدواژه ها:

نشاط ، سلامت روانی ، تحمل پریشانی ، نوجوانان ، خانوادههای تک فرزند ، چند فرزند