اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری تعاملی بر یادگیری خودراهبر خود تنظیمی و ارزشگذاری تکالیف دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر قروه

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری تعاملی بر یادگیری خودراهبر، خودتنظیمی و ارزشگذاری تکالیف دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه انجام شد از نظر ماهیت داده های جمع آوری شده، جزو مطالعات کمی از حیث هدف جزو مطالعات کاربردی و از نظر شیوه یک مطالعه نیمه تجربی طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر قروه در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ بود. نمونه این پژوهش شامل ۴۰ نفر از جامعه میباشد برای انتخاب نمونه ابتدا از بین ۶ مدرسه ابتدایی پسرانه شهر قروه، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو مرحله ای ابتدا یک مدرسه و سپس یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب شد از بین افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۲۰ نفر و در گروه کنترل ۲۰ نفر قرار داده شدند. ابزار اندازه گیری سه پرسش نامه یادگیری خودراهبر فیشر (۲۰۰۱)، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد و همکاران (۲۰۰۲، پرسشنامه ارزشگذاری تکالیف زوارت و همکاران (۲۰۰۶ و پروتکل آموزشی جیک ساو(۲۰۲۰) که در ۶ جلسه آموزشی با فراوانی هر هفته ۱ جلسه و هر جلسه ۴۵ دقیقه به گروه آزمودنی آزمایش آموزش داده شد. پس از تدوین فرضیات تحقیق جهت تحلیل دادههای تحقیق که توسط نرم افزار SPSS۲۶ انجام پذیرفت، ابتدا به بررسی توصیفی دادههای تحقیق پرداخته شد و ضمن بررسی فرض نرمالیتی توزیع متغیرها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف با استفاده از ازمونهای تحلیل کواریانس یک و چندمتغیره به آزمون فرضیات تحقیق پرداخته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که استفاده از آموزش راهبردهای یادگیری تعاملی برای دانش آموزان به طور معناداری میزان یادگیری خودراهبر خودتنظیمی و ارزشگذاری تکالیف در آنها را بهبود میبخشد و این تاثیرگذاری هم به صورت کلی و هم به صورت جزئی مورد تایید بوده است. با توجه به یافتههای تحقیق پیشنهاد می شود،استفاده از آموزش راهبردهای یادگیری تعاملی در کارگاههای آموزشی و تربیتی بیش از پیش مورد توجه معلمان، مربیان پرورشی و والدین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش راهبردهای یادگیری تعاملی ، یادگیری خودراهبر ، خود تنظیمی ، ارزشگذاری تکالیف