بررسی رابطه بین ادراک معلمان از فرهنگ مدرسه با به کارگیری فناوری در فرآیند یاددهی –یادگیری (مطالعه موردی دبیران متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳)

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ادراک معلمان از فرهنگ مدرسه با میزان سازگاری نوآورانه آنان در به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرآیند یاددهی –یادگیری (مطالعه موردی شهر زنچان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳) است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه شامل کلیه دبیران دوره متوسطه دخترانه و پسرانه شهر زنجان می باشد(۸۲۸) که از طریق نمونه گیری طبقه ای با استفاده از فرمول کوکران ۱۰۰ نفر برای نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس فرهنگ مدرسه فیلیپس جی(۱۹۹۳)۳۸/۰ -۶۲/۰ ، ۷۴/۰ – ۳۸/۰ ، ۶۴/۰ – ۶/۰ ، ۶۱/۰ – ۴۰/۰ و آلفای کرونباخ ۶۴/۰ ، ۸۳/۰ ، ۷۲/۰ و سازگاری نوآورانه با اینترنت که منطبق بر نظریه سازگاری نوآورانه راجرز توسط رید بال(۲۰۰۵)ساخته شده است ضریب روایی این پرسشنامه ۷۴/۰-۳۹/۰ ، ۸۰/۰ – ۷۰/۰ و آلفای کرونباخ ۹۲/۰ و ۹۰/۰ می باشد . روش های آماری توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و روش استنباطی رگرسیون چند گانه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد معلمانی که فرهنگ مدرسه خود را از نظر بعد فرایندی قوی می دانند و یک شبکه ارتباطی قوی برای آشنایی آنان با نوآوری و تصمیم گیری مناسب و به موقع آن ها ایجاد شده است، سازگاری بالایی در تمایل به یادگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین تدریس با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات دارند. بنابراین برای مدیریت صحیح نوآوری، ایجاد سازگاری نوآورانه و حرکت به سمت ارتباطات نیاز است. بنابراین برای مدیریت صحیح نوآوری، ایجاد سازگاری نوآورانه و حرکت در راستای اهداف سازمان، هدایت فرایند های فرهنگ مدرسه و ایجاد شبکه های ارتباطی پویا، بسیار حایز اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ مدرسه ، معلمان ، سازگاری نوآورانه ، یادگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات