ارزیابی تاثیر هم افزایی CIM BIM و VDC بر بهینه سازی زیرساختهای حمل و نقل شهری
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی پیشرفت شهرسازی، معماری و عمران
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 29
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCUR01_471
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1404
چکیده مقاله:
زیرساختهای حمل و نقل شهری با چالشهای فزاینده ای نظیر شهرنشینی سریع، تغییرات اقلیمی و نیازهای در حال تحول مواجه هستند که این امر ضرورت رویکردهای نوآورانه را برای بهینه سازی ایجاب می کند. این گزارش به ارزیابی تاثیر هم افزایی و یکپارچه سازی مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM)، مدل سازی اطلاعات شهر (CIM) و طراحی و ساخت مجازی (VDC بر بهینه سازی این زیرساختها می پردازد. CIM به عنوان یک چارچوب جامع شهری فراتر از داده های مکانی ابعاد، زمانی، اجتماعی، اقتصادی و جریان های ترافیکی پویا را در نظر می گیرد. BIM به پلتفرمی برای مدیریت دارایی های زیرساختی تکامل یافته و اطلاعات دقیق در سطح اجزا ارائه می دهد که طراحی مراکز چندوجهی حمل و نقل را تسهیل می کند. VDC با همگام سازی طراحی، بودجه و اجرا، به مدیریت زمان بندی، شناسایی تداخل ها و کاهش تاخیرات در سطح پروژه کمک می کند. همگرایی و یکپارچه سازی این فناوری ها چالش های هم پذیری داده ها را رفع کرده و امکان غنی سازی معنایی و تعامل بین پلتفرم ها را فراهم می سازد. این رویکرد یکپارچه مزایای قابل توجهی شامل افزایش کیفیت و دقت طراحی با شناسایی خودکار تداخل ها، بهبود همکاری و ارتباطات میان ذینفعان، بهینه سازی زمان بندی و هزینه پروژه ها با استفاده از مدل های ۴بعدی و بعدی و کاهش ریسک از طریق شبیه سازی های مجازی به همراه دارد. همچنین این هم افزایی مدیریت اثر بخش چرخه عمر دارایی و توسعه پایدار شهری را تسهیل کرده و منجر به برنامه ریزی شهری آگاهانه تر و مقاومتر می شود. مطالعات موردی مانند مدیریت هوشمند ترافیک یا بهینه سازی کاربری زمین و حمل و نقل کارایی این رویکرد ترکیبی را تایید می کنند. با این حال چالش هایی نیز وجود دارد؛ از جمله همگام سازی داده ها و پیچیدگی محاسباتی دوقلوهای دیجیتال، حکمرانی پراکنده و استانداردهای نامنسجم برای یکپارچه سازی و ملاحظات اخلاقی و حریم خصوصی در استفاده از داده ها. چشم انداز آینده شامل نگهداری پیش بینانه با هوش مصنوعی و دوقلوهای دیجیتال غیرمتمرکز است. در نهایت یکپارچه سازی CIM، BIM و VDC رویکرد برنامه ریزی حمل و نقل شهری را از واکنشی به فعال و نظام مند تغییر داده و با ایجاد ارتباط میان مقیاس های مختلف دارایی ها و شبکه ها امکان سرمایه گذاری هوشمندانه، افزایش تاب آوری و اولویت بندی را فراهم می آورد. غلبه بر موانع فنی و نهادی و ترویج حکمرانی مشارکتی برای تحقق کامل ظرفیت این سامانه ها ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اصغر ریاضی مهر
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی، عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت گروه مهندسی عمران واحد تهران، جنوب دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران