طراحی همساز با اقلیم سرد و کوهستانی شهرستان اسلام آبادغرب

هدف پژوهش حاضر بررسی شرایط آسایش و تعیین بهترین تدابیر جهت طراحی و معماری همساز با اقلیم با تاکید بر کنترل مصرف انرژی است. محدوده مکانی مورد مطالعه شهر اسلام آباد غرب و از دادههای اقلیمی آن شهر در بازه زمانی ساعتی (۱۹۸۱-۲۱۰۷ با فرمت EPW و در محیط نرم افزار مشاور آب و هوایی به روش استاندارد (۵۵) ASHRAE استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی دما و رطوبت نسبی نشان داد که حرارت های بیش از ۳۸ درجه سانتی گراد در ماههای جون (تیر) و جولای (مرداد) قابل مشاهده است که این امر نیاز به سایه در امر معماری اقلیمی را مطرح می کند. بیشترین شرایط عدم آسایش دمایی در ماه جولای و ماههای جون تا اکتبر (اردیبهشت تا (آبان در ساعات میانی روز پایین بودن رطوبت ۳۸ درصد به همراه دمای بالا شرایط عدم آسایش و خشکی دارند. شرایط عدم آسایش بادی و دمایی در ماههای فوریه تا می بهمن) تا اردیبهشت قابل مشاهده است که ضرورت فراهم کردن آسایش در محیط ساختمان را اجتناب ناپذیر میکند. همچنین بر اساس تابش افقی کل در ساعات مختلف روز ۲۵ درصد از ساعات روز از تابش بسیار بالا و در نتیجه عدم آسایش تابشی و ۸ درصد از ساعات روز در شرایط آسایش قرار دارند که بیشتر مربوط به دوره سرد سال و ساعات ابتدایی و انتهایی روز میباشد. در نهایت با توجه به اقلیم شهرستان اسلام آباد و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل جمعا ۲۰ استراتژی برای طراحی معماری همساز با اقلیم به کار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم اسلام آباد غرب ، طراحی اقلیمی ، آسایش حرارتی ، بهینه سازی انرژی ، صرفه جویی