طراحی باغ گیاه شناسی با رویکرد صرفه جویی در انرژی و انرژی های نو

انرژی های نو یا انرژی های پاک دستاورد دانش نوین بشر برای فرداست ولی ریشه های آن را می توان در ساختار تمدن های کهن از جمله در ایران یافت، که با قدرت علمی و ژرف اندیشی خود راه را برای آیندگان هموار نمود. در حال حاضر معماری سبز نزدیکترین تداخل حوزه ی عملکردی را با اصول مربوط به پایداری در حوزه ی زیست محیطی و معماری به خود اختصاص داده است. به نظر می رسد یکی از مشکلات کنونی کشورهای جهان سوم، کم توجهی به ساخت و سازها اصولی با رویکرد حفظ محیط زیست و عدم استفاده از انرژی های نو است. پس طراحی این باغ با رویکرد انرژی نو سبب حفظ محیط زیست و صرفه جویی در انرژی می شود. با توجه به افزایش مصرف انرژی و محدود بودن منابع طبیعی، در این تحقیق چگونگی حرکت در راستای طرح توسعه پایدار و حفظ محیط زیست با استفاده از انرژی نو به روش توصیفی تحلیلی توضیح داده شده است. احیای سنت دیرینه باغ سازی مقبول جامعه است. در نتیجه دستیابی به شناخت درست از آن ضرورت دارد. مقاله ی حاضر با هدف تبیین لزوم چگونگی تحقیق در موضوع باغ گیاه شناسی ایرانی مبتنی بر انرژی نو و معماری سبز تدوین شده است. شناخت نوع اقلیم و تغییرات آن در حفظ و نگهداری و پایداری باغ گیاه شناسی به عنوان یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری کشور موثر باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، نو ، معماری سبز ، باغ ، مصرف انرژی