کاروانسرای شاه عباسی و نقش معماری انرژی بر بنا

تحلیل منابع گردشگری نقش مهمی در توسعه چشم انداز برنامه ریزی گردشگری ایفا می کند. بناهای تاریخی، طرح های سنتی و فرهنگی، ساختمانهای با معماری باستانی، سبک زندگی منطقه ای و محیطهای دارای چشم انداز طبیعی پتانسیلهای اصلی توسعه گردشگری خواهند بود در این میان معماری و توسعه پایدار بر پایه طبیعن گرایی، مخاطب محوری، عملکرد گرایی مبتنی بر طراحی بیرونی نیازها و زیبایی شناسی مشترک میان باستان شناسی و معماری فضای بیرونی را طراحی و هدایت میکند. این پژوهش برمبنای توصیف وقایع و پدیده ها، گروه بندی وقایع و پدیده ها و اشکارسازی روابط همیشگی میان پدیده ها قوانین علمی و تدوین نظریه هایی که علل وقایع و پدیده ها کند به نگارش درآمده است. مقاله حاضر تالش دارد تا نتایج حاصل از این تحقیقات و بررسی تحوالت این دوران، به نقش این را تبیین می محوطه ها در توسعه پایدار منطقه بپردازد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری سنتی ، توسعه پایدار ، کاروانسرا شاه عباسی