بهینه یابی فرم ساختمان های مسکونی به منظور کاهش بار گرمایشی در اقلیم سرد و خشک (مورد پژوهی: شهر تبریز)

با افزایش روزافزون مصرف انرژی، کاهش مصرف انرژی باید از مراحل ابتدایی طراحی ساختمان در نظر گرفته شود. طراحی فرم به مراحل اولیه تعلق دارد، بنابراین بررسی تاثیر فرم بر مصرف انرژی ضروری است. در اقلیم سرد و خشک، تبریز گرمایش فضاها مورد توجه است. هدف این پژوهش بهینه یابی فرم ساختمان های مسکونی به منظور کاهش بار گرمایشی در شهر تبریز با بررسی فرم خانه های معاصر و سنتی می باشد. در این پژوهش فرم های غالب از طریق بررسی مطالعات و تصاویر هوایی مشخص شد، مدل سازی در نرم افزار Rhino، تعیین بار گرمایشی با پلاگین Honeybee و ابعاد فرم با پلاگین Galapagos بهینه سازی شد. کمترین بار گرمایشی مربوط به فرم مستطیل و بیشترین مربوط به حیاط مرکزی بود. بنابراین، غالب خانه های معاصر تبریز فرم مناسب و انواع خانه های سنتی به غیر از فرم مستطیل فرم نامناسب دارند. بهینه سازی نشان داد مربع بهترین فرم برای کمترین بار گرمایشی در اقلیم تبریز است.

کلیدواژه ها:

بهینه یابی فرم ساختمان ، بهینه سازی انرژی ، کاهش بار گرمایشی ، اقلیم سرد و خشک