بررسی فرایند بین المللی سازی برنامه درسی در ایران

این مقاله به بررسی جامع فرایند بین المللی سازی برنامه درسی در ایران می پردازد. بین المللی سازی برنامه درسی، تلاشی برای ادغام ابعاد بین المللی، بین فرهنگی و جهانی در عناصر مختلف برنامه درسی است تا دانش آموزان و دانشجویان را برای زندگی و کار در یک جامعه جهانی آماده سازد. مقاله حاضر، ضمن ارائه مفهوم بین المللی سازی و تاریخچه آن در ایران، به بررسی اهمیت، ابعاد، چالش ها، فرصت ها و راهکارهای پیاده سازی این فرآیند در نظام آموزشی ایران می پردازد. در این راستا، چالش های ساختاری و سیاستی (مانند تمرکز گرایی و کمبود منابع)، چالش های فرهنگی ارزشی (نگرانی از تضعیف هویت ملی و تعارض ارزش ها)، و چالش های اجرایی و آموزشی آماده نبودن معلمان و کمبود منابع) مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین فرصت ها و راهکارهایی نظیر تدوین سیاست های جامع، توسعه همکاری های بین المللی، بازنگری محتوای کتب درسی، تقویت آموزش زبان های خارجی و توانمندسازی معلمان ارائه می شوند. در نهایت، با ارائه نمونه های موفق بین المللی سازی در آموزش عالی و آموزش پیش از دانشگاه، یک الگوی پیشنهادی برای بین المللی سازی برنامه درسی در ایران ارائه می شود که شامل مراحل آسیب شناسی، سیاست گذاری، ظرفیت سازی، اجرای آزمایشی و اجرای گسترده است. نتیجه گیری مقاله بر این نکته تاکید دارد که بین المللی سازی برنامه درسی در ایران فرآیندی پیچیده و چند بعدی است که نیازمند توجه به شرایط خاص فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشور، حفظ هویت ملی-اسلامی و ایجاد تعادل میان بین المللی شدن و بومی ماندن است. این فرآیند با عزم ملی، برنامه ریزی دقیق و مشارکت همه ذینفعان می تواند به بهبود کیفیت آموزش و توسعه همه جانبه کشور کمک کند.

کلیدواژه ها:

بین المللی سازی ، برنامه درسی ، چالش ها ، راهکارها ، ایران