تاثیر سبک های یادگیری معلم و دانش آموز بر یادگیری درس ریاضی

این پژوهش به بررسی تاثیر سبک یادگیری شناختی معلم و دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. سبک های شناختی معلم و دانش آموز ۴ گروه مختلف را تشکیل داد که عبارتند از معلم و دانش آموز مستقل از زمینه (FI-FI)، معلم و دانش آموز وابسته به زمینه (FD-FD)، معلم مستقل از زمینه و دانش آموز وابسته به زمینه (FI-FD)، معلم وابسته به زمینه و دانش آموز مستقل از زمینه (FD-FI) جامعه آماری کلیه دانش آموزان و معلمانی بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ دوره متوسطه اول شهر کرمان مشغول تحصیل و تدریس بودند. نمونه با استفاده از روش هدفمند در دسترس انتخاب شد. سبک شناختی با آزمون گروهی اشکال نهفته (GEFT) تعیین شد. معدل چهار نمره دانش آموزان به عنوان نمرات پیشرفت تحصیلی جمع آوری شد. فرضیه های تحقیق از طریق روش تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و محاسبه F، استفاده از آزمون تعقیبی LSD و مقایسه گروه های مستقل به وسیله آزمون t در سطح اطمینان %۹۵ مورد آزمون قرار گرفتند. براساس یافته ها، دانش آموزان مستقل از زمینه (FI) بهترین عملکرد تحصیلی را داشتند بدون در نظر گرفتن جنسیت. همسانی سبک یادگیری معلم و دانش آموز منجر به عملکرد تحصیلی بهتر می شود. معدل نمرات نشان می دهد که دختران در ارتباط با معلمان وابسته به زمینه (FD) و پسران در ارتباط با معلمان مستقل از زمینه (FI) عملکرد تحصیلی بهتری دارند یا به عبارت دیگر دختران در موقعیت های آموزشی که مستلزم تعامل و بحث با دانش آموزان است بهتر یاد می گیرند و در مقابل پسران موقعیت های غیرشخصی در آموزش مانند سخنرانی را ترجیح می دهند و در موقعیت های معلم محور بهتر یاد می گیرند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری شناختی ، وابسته به زمینه ، مستقل از زمینه ، پیشرفت تحصیلی