اثر بخشی خانواده درمانی طرحواره محور بر نظم بخشی هیجان و صمیمیت زناشویی زنان شاغل دارای تعارضات زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی خانواده درمانی طرحواره محور بر نظم بخشی هیجان و صمیمیت زناشویی زنان شاغل دارای تعارضات زناشویی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر کرمانشاه بود؛ بر این اساس ۳۰ زن متقاضی دریافت مشاوره با روش نمونه گیری هدفمند تعیین و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند هر گروه ۱۵ نفر زنان گروه آزمایش در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخله خانواده درمانی طرح محور قرار گرفتند داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد، خانواده درمانی طرحواره محور موجب بهبود نظم بخشی هیجان و صمیمیت زناشویی زنان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل از مرحله پیش آزمون به مرحله پس آزمون شده است.

کلیدواژه ها:

خانواده درمانی طرحواره محور ، نظم بخشی هیجان ، صمیمیت ، زناشویی زنان شاغل ، تعارض زناشویی