نگاه مصرف گرایانه به اقتصاد آموزش و پرورش

اقتصاد و بهره وری همواره محور نظام برنامه ریزی و تدوین استراتژی نهادها و سازمانهای دولتی و خصوصی بوده است. در این میان مقوله اقتصاد در نظام آموزش و پرورش به عنوان گسترده ترین و موثرترین مجموعه دارای رویکردهای فرهنگی، سیاسی امنیتی، اجتماعی و آموزشی فوق العاده اهمیت دارد. وقتی آموزش و پرورش اهداف مهم خود را تربیت انسانی، شایسته مولد کارآمد کاردان فعال، پژوهنده متفکر و اخلاق مدار تعریف می کند، باید لوازم، ابزار و زمینه های تحقق این اهداف را مهیا ساخته و بر پایه منابع انسانی و مالی و با تمام توان راهکارهای منطقی و موثری را در این راستا عملیاتی کند. با وجود جامعیت آموزش و پرورش، رشد فزاینده انتظارات از این دستگاه و گسترش نقش آموزش و پرورش در تارو پودهای فرهنگی و اجتماعی جامعه، توجه ویژه و همه جانبه به این نهاد چه در زمینه ساختاری و چه در حوزه اقتصاد صورت نگرفته و به رغم ضرورت تحول فراگیر در نظام آموزش و پرورش، مقدمات و بسترهای این مهم فراهم نشده است. فرهنگ صحیح مصرف مساله ای چند بعدی است که مهم ترین ابعاد آن، فرهنگی ساختاری، اقتصادی، آموزشی و عملکردی در تناسب و ارتباط مستقیم با ارکان پنجگانه ی مدیران و معلمان برنامه ریزی ها و کتب درسی تعامل نهادهای متولی جامعه پذیری، اصول فکری، اخلاقی و رفتاری قرار میگیرد و مستلزم مدیریت توانمند و داشتن برنامه ریزیهای خلاقانه ی متناسب با امکانات و فرهنگهای قومی و محلی، همسویی رسانه ملی با آموزههای واقع گرایانه ی خانواده ها به صورت عملگرا می باشد. در این مقاله ضمن تشریح چیستی و چرایی اقتصاد آموزش و پرورش علل گرایش فرهنگ مصرفی در آن مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است تا پاسخی جامع و مانع در راهکارهای اقتصاد در آموزش و پرورش و فرهنگ مصرفی حاصل آید.

کلیدواژه ها:

اقتصاد آموزش و پرورش ، مصرف