بررسی رویکردهای روانشناختی و رفتاری در پذیرش درمان توسط سالمندان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رویکردهای روانشناختی و رفتاری در پذیرش درمان توسط سالمندان است. پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری شامل سالمندان بالای ۶۰ سال مراجعه کننده به مراکز درمانی تهران بود که از میان آن ها ۱۰۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد پذیرش درمان، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی بود که روایی آن ها از طریق نظر خبرگان و پایایی آن ها با آلفای کرونباخ تایید شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با پذیرش درمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، این متغیرها توانستند ۴۱ درصد از واریانس پذیرش درمان را تبیین کنند. یافته ها اهمیت مداخلات روانشناختی و تقویت حمایت اجتماعی در بهبود پذیرش درمان در سالمندان را نشان می دهد. نتایج این مطالعه می تواند برای طراحی برنامه های درمانی موثرتر و همچنین سیاست گذاری در حوزه سلامت سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سلامت سالمندی ، خودکارآمدی ، حمایت اجتماعی ، پذیرش درمان