مدل یابی تعارض کار - خانه بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی صمیمیت زوجی و کیفیت زندگی پرستاران زن متاهل شهر اصفهان

هدف این پژوهش مدل یابی تعارض کار - خانه بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی صمیمیت زوجی و کیفیت زندگی پرستاران زن متاهل شهر اصفهان بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش از نوع تحقیقات همبستگی، مدل یابی معادلات ساختاری و به روش تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه پرستاران زن متاهل به تعداد ۵۶۳۷ نفر در شهر اصفهان تشکیل می دادند که در سال ۱۴۰۳ در شهر اصفهان مشغول به کار بودند. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و بر طبق جدول مورگان تعداد ۳۶۰ پرستار زن متاهل انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعارض کار-خانواده و تعارض خانواده-کار کاراسون و همکاران (۲۰۰۰)، شخصیتی نئو NEO-PI-R (کاستا و مک کری، ۱۹۹۲)، صمیمیت زناشویی اولیاء و همکاران (۱۳۸۵) و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی SF۳۶ بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS۲۶ و AMOS۲۶ تحلیل شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها همبستگی، تحلیل رگرسیون و معادلات ساختاری بود. فرضیه ها در سطح (۰۵/۰>P) تایید شد. نتایج پژوهش نشان داد که ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی گری صمیمیت زوجی و کیفیت زندگی دارای رابطه با تعارض کار - خانه است. همچنین نتایج آزمون همبستگی و معادلات ساختاری نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تعارض کار - خانه ، ویژگی های شخصیتی ، صمیمیت زوجی ، کیفیت زندگی ، پرستاران زن متاهل