اثر زمان انکوباسیون و پیله کرم ابریشم بر تحرک فلزات روی و کادمیوم در خاک شنی آلوده

آلودگی خاک ها به فلزات سنگین به طور طبیعی یا در اثر فعالیت های انسانی مانند فعالیت های صنعتی و معدن کاوی ایجاد می شود، زدودن این آلودگی ها از نظر محیط زیستی از اهمیت خاصی برخوردار است. امروزه از جاذب های طبیعی برای حذف فلزات سنگین استفاده می شود. این مطالعه برای بدست آوردن اطلاعات در مورد اثر زمان بر روی تاثیر جاذب طبیعی (پیله کرم ابریشم) بر کاهش تحرک فلزات سنگین روی و کادمیوم در خاک های شنی آلوده به این فلزات می باشد. در این راستا خاک مورد مطالعه با نمک کلرید فلزهای کادمیوم و روی با غلظت ppm 600 آلوده گردید. آزمایش در 2 تکرار و با 2 تیمار خاک بدون جاذب (پیله کرم ابریشم) شاهد و خاک همراه با 5% پیله کرم ابریشم انجام شد. نمونه ها در داخل انکوباتور در دمای ثابت 28 درجه سانتی گراد قرار گرفت و در فواصل زمانی 3 ساعت و 1 و 3 و 7 و 14 و 21 و 28 روز نمونه برداری صورت پذیرفت. سپس با استفاده از عصاره گیری ترتیبی غلظت عناصر کادمیوم و روی در اجزاء خاک مطالعه شد. نتایج نشان داد که با اضافه کردن جاذب طبیعی (پیله کرم ابریشم) توزیع فلزات در فاز تبادلی کمترین میزان توزیع فلز روی از روز 21ام و به میزان 1 /2 درصد بود، در فلز کادمیوم کمترین میزان توزیع فلز از 3 ساعت اولیه تا روز سوم و به میزان 20 درصد بود. همچنین با اضافه کردن جاذب طبیعی (پیله کرم ابریشم) توزیع فلزات در فاز اکسید آهن و منگنز بیشترین میزان توزیع فلز روی در روز 28ام 6/57 درصد بود.، در فلز کادمیوم بیشترین میزان توزیع در روز 28ام 5/29 درصد بود. با توجه به روند کاهش دو فلز روی و کادمیوم در فاز تبادلی و روند افزایش آنها در فازهای دیگر به خصوص در فاز اکسید آهن و منگنز می توان نتیجه گرفت که جاذب طبیعی (پیله کرم ابریشم) بیشترین عملکرد را در فلز روی و کمترین عملکرد را در فلز کادمیوم داشته است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، پیله کرم ابریشم ، خاک ، انکوباسیون ، جزء بندی