گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis)؛ ترکیبات شیمیایی، خواص دارویی و کاربردها

گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis) از خانواده نعناع سانان (Lamiaceae) به دلیل خواص دارویی و معطر، از گذشته های دور مورد توجه بوده و امروزه به عنوان یکی از منابع غنی ترکیبات زیست فعال شناخته می شود. در این مقاله، مروری است بر مهم ترین ترکیبات شیمیایی رزماری و فرآورده های قابل استحصال از آن در سه مقیاس خانگی، نیمه صنعتی و صنعتی. رزماری دارای ترکیباتی همچون اسیدهای فنولیک، رزمارینیک اسید، دی ترپن های فنولی (کارنوزیک اسید و کارنوزول) و فلاونوئیدهاست که در این مقاله، سازوکارهای مولکولی مرتبط با اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی آنها بررسی شده است. با توجه به شیوع فزاینده بیماری های مرتبط با استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن، رزماری به عنوان یک منبع طبیعی غنی از ترکیبات زیست فعال، پتانسیل بالایی در توسعه مکمل های غذایی، داروهای گیاهی و غذاهای کاربردی دارد. همچنین، این مقاله به بررسی چالش ها و چشم اندازهای بهره برداری از رزماری در کاربردهای درمانی و پیشگیرانه پرداخته و به معرفی موارد مصرف، روش های تولید و فناوری های فرآوری آن می پردازد.

کلیدواژه ها:

رزماری ، آنتی اکسیدان ، ضدالتهاب ، رزمارینیک اسید ، کارنوزیک اسید ، فناوری تولید