روابط و عملکرده حاکمیت درعرصه بین الملل و ارتباط آن با سازمان های بین المللی

این پژوهش با هدف بررسی ابعاد و تحولات حاکمیت در نظام بین الملل و ارتباط آن با روندهای جهانی شدن و سازوکارهای همکاری چندجانبه انجام شد. اهمیت این موضوع در آن است که دولت ها، به عنوان بازیگران اصلی روابط بین الملل، در جهانی به هم پیوسته و متداخل از سطوح اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی عمل می کنند و بقای آن ها بدون تعامل نهادمند با سایر کشورها و سازمان های بین المللی ممکن نیست. پرسش اصلی تحقیق این است که آیا توسعه همکاری ها و گسترش نهادهای بین المللی موجب تضعیف حاکمیت دولت ها شده یا کارکردی بازسامان یافته به آن بخشیده است.روش پژوهش، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای و اسنادی است. در چارچوب نظری، ابعاد حاکمیت داخلی (توانایی دولت در وضع و اجرای قانون و حفظ نظم عمومی) و حاکمیت خارجی (شناسایی بین المللی و آزادی عمل در روابط بیرونی) مورد توجه قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که این دو بعد لزوما همپوش نیستند؛ به عنوان مثال، تایوان با وجود ظرفیت های بالای داخلی، در حوزه روابط خارجی با محدودیت های گسترده مواجه است، در حالی که جمهوری دموکراتیک کنگو اگرچه از شناسایی کامل بین المللی برخوردار است، اما در اداره داخلی دچار ضعف جدی است.تحولات تاریخی، به ویژه از قرن نوزدهم به بعد، مانند منع توسل به زور، ارتقای جایگاه حقوق بشر، توسعه حقوق بین الملل بشردوستانه و ظهور نهادهای داوری و قضایی، مفهوم کلاسیک و مطلق حاکمیت را به تدریج دگرگون ساخته و آن را با منافع عمومی جهانی پیوند داده اند.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، سازمان های بین المللی ، حقوق بشر ، جهانی شدن ، امنیت بین المللی ، چالش ها