اثرات انسانی بر فرآیندهای طبیعی در مناطق شهری

شهرنشینی به عنوان یکی از بارزترین پدیده های قرن بیست و یکم، تحولات عمیقی در چشم اندازهای طبیعی ایجاد کرده است. این مقاله با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای و رویکردی توصیفی-تحلیلی، به بررسی جامع اثرات فعالیت های انسانی بر فرآیندهای طبیعی کلیدی در اکوسیستم های شهری می پردازد. تمرکز اصلی بر چهار حوزه محوری است: تغییرات اقلیمی محلی (به ویژه پدیده جزیره حرارتی شهری)، اختلال در چرخه هیدرولوژی، اصلاح چرخه های بیوژئوشیمیایی (کربن، نیتروژن و فسفر) و تاثیر بر تنوع زیستی و ساختار اکوسیستم ها. یافته ها نشان می دهد که جایگزینی سطوح طبیعی با سطوح نفوذناپذیر، انتشار گرمای انسان زاد و تغییر در پوشش گیاهی، منجر به افزایش دما، تشدید رواناب های سطحی، کاهش تغذیه آب های زیرزمینی و آلودگی منابع آبی می شود. همچنین، فعالیت های شهری چرخه های مواد مغذی را مختل کرده و با تخریب و قطعه قطعه کردن زیستگاه ها، به کاهش تنوع زیستی گونه های بومی و غلبه گونه های سازگار با محیط شهری می انجامد. این مقاله در نهایت با بررسی دیدگاه های مختلف مدیریتی، بر ضرورت اتخاذ رویکردهای یکپارچه و مبتنی بر طبیعت، مانند توسعه زیرساخت های سبز، برای کاهش اثرات نامطلوب و حرکت به سوی شهرهای پایدار و تاب آور تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، فرآیندهای طبیعی ، جزیره حرارتی شهری ، هیدرولوژی شهری ، تنوع زیستی شهری ، زیرساخت سبز ، اکولوژی شهری