کاهش اضطراب ریاضی در دانش آموزان

اضطراب ریاضی به عنوان یک واکنش هیجانی منفی و فراگیر در مواجهه با تکالیف و موقعیت های مرتبط با ریاضیات، یکی از موانع اصلی در مسیر یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سراسر جهان محسوب می شود. این پدیده نه تنها بر عملکرد تحصیلی و انتخاب رشته های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) تاثیر منفی می گذارد، بلکه می تواند به کاهش عزت نفس و سلامت روان دانش آموزان نیز منجر شود. مقاله ی حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مرور نظام مند ادبیات پژوهشی، به بررسی جامع ابعاد مختلف اضطراب ریاضی می پردازد. در این مقاله، ابتدا به تعریف، علل و پیامدهای این پدیده پرداخته شده و سپس پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی در این زمینه مورد واکاوی قرار گرفته است. در ادامه، دیدگاه های مختلف شناختی، هیجانی، تربیتی و عصبی-زیستی در تبیین اضطراب ریاضی تشریح شده و راهکارهای عملیاتی و مبتنی بر شواهد برای کاهش آن در سه سطح دانش آموز، معلم و نظام آموزشی ارائه گردیده است. راهکارهایی نظیر ترویج ذهنیت رشد، استفاده از راهبردهای تدریس فعال و مشارکتی، بازطراحی نظام ارزشیابی، آموزش مهارت های مقابله ای به دانش آموزان و توانمندسازی معلمان و والدین از جمله مهم ترین مداخلات مورد بحث هستند. در نهایت، مقاله با ارائه یک نتیجه گیری جامع و پیشنهاداتی برای پژوهش های آتی به پایان می رسد. این پژوهش نشان می دهد که کاهش اضطراب ریاضی نیازمند یک رویکرد چندبعدی و هماهنگ میان تمامی ذی نفعان نظام آموزشی است.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، آموزش ریاضی ، راهبردهای تدریس ، سلامت روان ، ذهنیت رشد ، عملکرد تحصیلی