تاثیر برنامه های آموزش ضمن خدمت مبتنی بر مدل «پژوهش در عمل» بر بهبود شیوه های تدریس معلمان زبان انگلیسی

هدف اصلی این مقاله، بررسی و تحلیل تاثیر برنامه های آموزش ضمن خدمت مبتنی بر مدل «پژوهش در عمل» (Action Research) بر ارتقاء و بهبود شیوه های تدریس معلمان زبان انگلیسی است. توسعه حرفه ای مستمر معلمان، یکی از ارکان اساسی نظام های آموزشی پویا محسوب می شود، اما برنامه های سنتی آموزش ضمن خدمت به دلیل ماهیت تجویزی، نظری و عدم ارتباط با بافت واقعی کلاس درس، اغلب با انتقاداتی مواجه بوده اند. در مقابل، پژوهش در عمل به عنوان یک رویکرد درون زا، تاملی و مشارکتی، معلمان را قادر می سازد تا به پژوهشگرانی در محیط آموزشی خود تبدیل شوند و مسائل کلاس درس را به صورت نظام مند شناسایی، تحلیل و برای آن ها راه حل های عملی بیابند. این مقاله با اتخاذ یک رویکرد توصیفی-تحلیلی و با استناد به پیشینه گسترده پژوهشی، به تبیین مبانی نظری پژوهش در عمل، مقایسه آن با مدل های سنتی توسعه حرفه ای و تشریح سازوکارهای تاثیرگذاری آن بر شیوه های تدریس می پردازد. یافته های این بررسی نشان می دهد که به کارگیری مدل پژوهش در عمل در دوره های ضمن خدمت منجر به افزایش تفکر انتقادی و تاملی معلمان، پیوند عمیق تر میان نظریه و عمل، افزایش استقلال و توانمندی حرفه ای، توسعه فرهنگ همکاری و در نهایت، بهبود مستقیم راهبردهای تدریس و نتایج یادگیری دانش آموزان می شود. در پایان، ضمن نتیجه گیری، پیشنهاداتی برای سیاست گذاران آموزشی و مجریان دوره های ضمن خدمت جهت ادغام این مدل کارآمد در برنامه های توسعه حرفه ای معلمان ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

: آموزش ضمن خدمت ، پژوهش در عمل ، شیوه های تدریس ، معلمان زبان انگلیسی ، توسعه حرفه ای ، تفکر تاملی.