بررسی چالش ها و فرصت های برنامه ریزی درسی مبتنی بر رویکرد یکپارچه زبان و محتوا (CLIL) در مدارس دوزبانه ایران

در عصر جهانی شدن، تقاضا برای آموزش دوزبانه و چندزبانه به طور فزاینده ای در حال رشد است. رویکرد یکپارچه زبان و محتوا (CLIL)، به عنوان یک الگوی آموزشی نوآورانه که در آن موضوعات درسی غیرزبانی از طریق یک زبان دوم تدریس می شوند، توجه بسیاری را در سراسر جهان به خود جلب کرده است. این رویکرد با هدف توسعه همزمان صلاحیت های زبانی و دانش موضوعی، فرصت های قابل توجهی را برای نظام های آموزشی فراهم می آورد. با وجود رشد روزافزون مدارس دوزبانه در ایران، اجرای یک رویکرد نظام مند و مبتنی بر اصول علمی مانند CLIL با چالش های متعددی در حوزه برنامه ریزی درسی، تربیت معلم، تولید محتوا و ارزیابی روبرو است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای، به بررسی عمیق چالش ها و فرصت های برنامه ریزی درسی مبتنی بر CLIL در بستر مدارس دوزبانه ایران می پردازد. یافته ها نشان می دهد که فرصت های کلیدی این رویکرد شامل ارتقای مهارت های تفکر انتقادی، افزایش انگیزه یادگیرندگان، توسعه شایستگی های بین فرهنگی و آماده سازی دانش آموزان برای رقابت در عرصه جهانی است. در مقابل، چالش های اساسی شامل کمبود معلمان دارای صلاحیت دوگانه (دانش محتوایی و تسلط زبانی-پداگوژیکی)، نبود منابع آموزشی استاندارد و بومی سازی شده، ابهام در سیاست گذاری های کلان آموزشی و پیچیدگی های فرآیند ارزیابی یکپارچه زبان و محتوا می باشند. این مقاله در پایان با ارائه پیشنهادهایی کاربردی، بر لزوم تدوین یک چارچوب ملی برای اجرای CLIL، سرمایه گذاری در برنامه های توسعه حرفه ای معلمان و تشویق پژوهش های بومی در این حوزه تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

رویکرد یکپارچه زبان و محتوا (CLIL) ، برنامه ریزی درسی ، مدارس دوزبانه ، آموزش زبان انگلیسی ، چالش های آموزشی ، فرصت های آموزشی ، ایران.