نقش کذب قابل مشاهده، قصد و نیت در درک کودکان از مفهوم دروغگویی

این مطالعه بررسی می کند که چگونه واقعیت عینی (حقیقت در مقابل دروغ)، نیت (صادق در مقابل نادرست) و انگیزه (اجتماعی در مقابل خودخواهانه) بر برچسب گذاری دروغ و قضاوت اخلاقی دروغ تاثیر می گذارند. با استفاده از یک تکلیف مبتنی بر کمیک، ما مطالعه ای را با کودکان ۵-۶ ساله و ۹-۱۰ ساله ( N = ۱۹۴) انجام دادیم. به شرکت کنندگان سناریوهایی ارائه شد که در آن یک شخصیت اصلی، اظهارات اجتماعی یا خودخواهانه ای را بیان می کرد که راست یا دروغ بودند، با نیت صادقانه یا فریبنده. نتایج نشان داد که کودکان کوچکتر بیشتر احتمال داشت اظهارات نادرست عینی را به عنوان دروغ قضاوت کنند، در حالی که کودکان بزرگتر تاکید بیشتری بر نیت شخصیت اصلی داشتند. دروغ های اجتماعی مثبت تر از دروغ های خودخواهانه ارزیابی شدند. با این حال، برخلاف تحقیقات قبلی، احتمال برچسب گذاری دروغ های اجتماعی به عنوان دروغ کمتر نبود، اما برخلاف مطالعات قبلی، کودکان از نیت های صادقانه یا غیر صادقانه مطلع شدند، که می تواند مانع از تفسیر انگیزه خودخواهانه به عنوان نیت های غیر صادقانه توسط آنها شود. علاوه بر این، دروغ ها بر اساس اظهارات واقعی بودند نه نظرات. نتایج این تحقیق به نظریه ذهن، رشد اخلاقی و تحقیقات شناخت اجتماعی کمک می کند و بینش هایی در مورد چگونگی تمایز کودکان بین حقیقت و فریب ارائه می دهد. این مطالعه همچنین ابزاری جدید و مستقل از زبان را برای ارزیابی درک کودکان از فریب معرفی می کند که می تواند در تحقیقات بین فرهنگی و محیط های آموزشی کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کذب قابل مشاهده ، قصد ، نیت ، درک کودکان ، دروغگویی