بررسی تاثیر مداخلات روانشناسی مثبت گرا بر مصرف حشیش و عواقب آن در بین جوانان شهر خاش

هدف این مطالعه آزمایشی، ارزیابی امکان پذیری و مقبولیت و تخمین اندازه های اثر برای تاثیر آموزش مثبت گرا، بر مصرف حشیش، پیامدهای مرتبط و انگیزه ها برای جوانانی از شهر خاش بود که اخیرا مصرف حشیش را گزارش کرده اند. مطالعات مقطعی، سازه های روانشناختی مثبت را با مصرف کمتر مواد دخانی و افیونی و عواقب آن مرتبط دانسته اند و مداخلات روانشناختی مثبت در هدف قرار دادن سایر رفتارهای مصرف مواد، نویدبخش بوده اند . این مطالعه آزمایشی به دنبال ارائه یک آزمایش اولیه برای کاهش مصرف حشیش و عواقب آن در جامعه جوان خاش بود. جوانان (۱۸ تا ۲۵ ساله) که حداقل در ماه گذشته به صورت هفتگی مصرف حشیش را تایید کرده بودند ( N = ۵۹) و میزان مصرف اولیه حشیش و عواقب آن را گزارش کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی انتخاب شدند تا یکی از سه تمرین روزانه (لذت بردن از مصرف، سه چیز خوب یا یک گروه کنترل) را به همراه نظرسنجی های روزانه پیامکی به مدت دو هفته انجام دهند، سپس در پایان دو هفته یک نظرسنجی پیگیری را تکمیل کنند. آزمون های t زوجی نشان داد که شرکت کنندگان در گروه سه چیز خوب، کاهش متوسط تا زیادی در فراوانی مصرف هفتگی حشیش ( p = ۰.۰۸، g av = -۰.۵۷) و پیامدهای مرتبط با حشیش ( p = ۰.۰۸، g av = -۰.۵۷) از شروع مطالعه تا پیگیری نشان دادند. در گروه های «لذت بردن» و «کنترل»، تغییرات معنی داری در فراوانی مصرف هفتگی حشیش (لذت بردن: p = ۰.۳۹، g av = ۰.۲۰؛ کنترل: p = ۰.۹۶، g av = ۰.۰۱) و پیامدهای مرتبط با حشیش (لذت بردن: p = ۰.۸۴، g av = ۰.۰۵؛ کنترل: p = ۰.۴۵، g av = -۰.۱۸) مشاهده نشد. شرکت کنندگان در هر دو شرایط روانشناسی مثبت گزارش دادند که انجام تمرینات آسان بوده است، که شواهدی برای مقبولیت ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت گرا ، مصرف حشیش ، جوانان.