بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه

هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر فعالیتهای فوق برنامه بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان پسر دوره متوسطه شهرستان شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است. این تحقیق از نظر هدف جنبه کاربردی دارد و از لحاظ ماهیت و روش، در دسته مطالعات علی-مقایسه ای قرار می گیرد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی موردنظر است که تعداد آنها ۸۵۰۰ نفر برآورد شده است. از این جامعه آماری، نمونهای به حجم ۱۲۰ نفر تعیین شد که به صورت خوشهای انتخاب گردید. سپس دو مدرسه دارای شرایط تحقیق انتخاب شده و به دو گروه ۶۰ نفره تقسیم شدند. دادهها از طریق پرسشنامه خردهمقیاس هشتگویهای خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی و یادگیری MSLQ، و معدل نیمسال اول سال تحصیلی جمعآوری شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، شامل آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره انجام شد. یافتههای مطالعه نشان دادند که فعالیتهای فوق برنامه تاثیر مثبت بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان داشته اند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزانف شیراز