راهکارهای خانواده محور جهت بهبود خودپذیری در کودکان با اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری از جمله مشکلات رشدی هستند که می توانند تاثیرات عمیقی بر عزت نفس، روابط اجتماعی و خودپذیری کودکان بگذارند. کودکانی که با این اختلالات مواجه اند، اغلب با چالش هایی در مدرسه، تعامل با همسالان و حتی محیط خانواده روبه رو می شوند. یکی از مفاهیم کلیدی در سلامت روان این کودکان، خودپذیری است؛ یعنی توانایی فرد برای پذیرش خود با تمام کاستی ها و توانمندی ها.در این مقاله تلاش شده است با رویکردی خانواده محور، به بررسی راهکارهایی پرداخته شود که خانواده ها می توانند به کمک آن ها، خودپذیری فرزندشان را ارتقاء دهند. تمرکز این نوشتار بر آموزش والدین، ایجاد ارتباط مثبت میان والد و کودک، تقویت عزت نفس از طریق تشویق های هدفمند، و محیط امن عاطفی در خانه است.روش تحقیق به صورت مروری بر مطالعات و پژوهش های انجام شده در حوزه خانواده درمانی، روان شناسی کودک و آموزش ویژه بوده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد خانواده هایی که از راهبردهای ارتباطی مثبت، آموزش مهارت های حل مسئله و مشارکت فعال در فرآیند یادگیری کودک استفاده می کنند، نقش مهمی در شکل گیری خودپنداره مثبت و افزایش خودپذیری در کودکان با اختلالات یادگیری دارند.در پایان، مقاله تاکید می کند که ارتقاء خودپذیری کودکان، فرآیندی تدریجی اما موثر است که به مشارکت آگاهانه والدین، شناخت نیازهای کودک و همکاری با متخصصان نیاز دارد. تقویت خودپذیری در کودکان با اختلالات یادگیری نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی آن ها منجر می شود، بلکه می تواند زمینه ساز رشد شخصیتی، اجتماعی و روانی پایدارتری در طول زندگی آنان باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، خودپذیری ، خانواده محور ، سلامت روان کودک ، مشارکت والدین