آثار عملکردهای تربیتی بر یادگیری مغزمحور از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی شهر نقده

پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار عملکردهای تربیتی بر یادگیری مغزمحور از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی شهر نقده انجام شد. یادگیری مغزمحور به عنوان رویکردی نوین در آموزش، مبتنی بر اصول علوم شناختی و عصب شناسی، بر فعال سازی توانایی های ذهنی، تقویت حافظه و مهارت های شناختی و ایجاد محیط های یادگیری فعال و اثربخش تاکید دارد. فرضیه اصلی پژوهش این بود که عملکردهای تربیتی معلمان، شامل ایجاد انگیزه، مدیریت کلاس، استفاده از روش های تدریس متنوع، توجه به تفاوت های فردی و تقویت تعامل عاطفی، اثر معناداری بر یادگیری مغزمحور دانش آموزان دارد. روش پژوهش توصیفی–پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر نقده در سال تحصیلی جاری بود که نمونه ای به صورت تصادفی طبقه ای از آن انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مولفه های عملکردهای تربیتی و اصول یادگیری مغزمحور بود که روایی و پایایی آن از طریق کارشناسی و آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که عملکردهای تربیتی معلمان در تمامی ابعاد مذکور، تاثیر مثبت و معناداری بر یادگیری مغزمحور دانش آموزان دارد، به ویژه ایجاد انگیزه و تعامل عاطفی بیشترین اثر را داشتند و توجه به تفاوت های فردی کمترین اثر را نشان داد. این یافته ها نشان می دهند که هرچه عملکردهای تربیتی معلمان مطابق با اصول شناختی و نیازهای یادگیرندگان باشد، اثربخشی یادگیری و مشارکت دانش آموزان در کلاس ارتقا می یابد. نتایج پژوهش برای معلمان و برنامه ریزان آموزشی قابل استفاده است تا با به کارگیری روش های مغزمحور و ارتقای عملکردهای تربیتی، کیفیت آموزش در مقطع ابتدایی بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

عملکردهای تربیتی ، یادگیری مغزمحور ، معلمان ابتدایی ، شهر نقده