مدرسه دوستدار دانش آموز: مرور نظام مند بر رویکردها و مولفه های ارتقای محیط های یادگیری حمایت گر

هدف این مقاله، ارائه یک مرور نظام مند بر رویکردها و مولفه های موثر در ایجاد مدارس دوستدار دانش آموز و ارتقای محیط های یادگیری حمایت گر است. مدارس دوستدار دانش آموز، محیط هایی هستند که در آن ها دانش آموزان علاوه بر کسب مهارت های شناختی، توانمندی های اجتماعی و هیجانی خود را نیز توسعه می دهند. این مطالعه با استفاده از روش مرور نظام مند، مقالات منتشرشده را بررسی کرده و عوامل کلیدی در شکل دهی این محیط ها را تحلیل نموده است.نتایج نشان می دهند که توسعه حرفه ای مدیران، نقش حیاتی در ارتقای رهبری آموزشی، تصمیم گیری موثر و مدیریت منابع انسانی دارد و توانمندسازی مدیران به ایجاد محیط های مدرسه ای حمایت گر و انگیزشی برای دانش آموزان کمک می کند. علاوه بر این، مشارکت مدیران در جوامع حرفه ای و گروه های بازتابی موجب تبادل دانش، حل مسائل واقعی مدرسه و ارتقای مهارت های مدیریتی می شود. استفاده از فناوری و شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار یادگیری و تبادل تجربیات، امکان دسترسی به منابع آموزشی متنوع و بهبود تعاملات حرفه ای را فراهم می آورد. همچنین، توجه به پشتیبانی روانی و مدیریت استرس مدیران و معلمان نقش مهمی در حفظ انگیزه، کارآمدی و ایجاد محیط یادگیری امن و حمایت گر ایفا می کند.بر اساس یافته ها، ایجاد مدارس دوستدار دانش آموز نیازمند رویکردی جامع، سیستماتیک و مبتنی بر شواهد علمی است که توسعه حرفه ای، تعاملات حرفه ای، بهره گیری از فناوری و پشتیبانی روانی را به صورت هماهنگ در بر گیرد. این مطالعه، چارچوب علمی و عملی برای سیاست گذاران آموزشی و مدیران مدارس ارائه می دهد تا محیط های یادگیری حمایت گر و فرصت های رشد چندبعدی برای دانش آموزان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

مدارس دوستدار دانش آموز ، توسعه حرفه ای مدیران ، جوامع حرفه ای ، محیط یادگیری حمایت گر ، فناوری و شبکه های اجتماعی ، پشتیبانی روانی