کاربرد هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. در این مطالعه از روش تحقیق ترکیبی (Mixed Method) استفاده گردید تا اثرات هوش مصنوعی بر پیشرفت تحصیلی، انگیزه، تعامل و مهارت های خودتنظیمی دانش آموزان مورد بررسی قرار گیرد. جامعه آماری شامل دانش آموزان و معلمان مدارس ابتدایی مجهز به فناوری های آموزشی هوشمند بود که نمونه ای هدفمند شامل ۸۰ دانش آموز و ۱۰ معلم انتخاب شد. داده های کمی با استفاده از پرسشنامه و آزمون عملکرد و داده های کیفی از طریق مصاحبه با معلمان جمع آوری گردید. تحلیل داده های کمی نشان داد که استفاده از سیستم های هوشمند آموزشی موجب افزایش معنادار پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و ارتقای انگیزه، تعامل و رضایت آنان شد. تحلیل داده های کیفی نیز نشان داد که معلمان، بازخورد فوری و مسیرهای یادگیری فردی ارائه شده توسط سیستم های هوش مصنوعی را ابزار موثری برای مدیریت فرآیند یادگیری و تمرکز بر نقاط ضعف دانش آموزان می دانند، هرچند چالش هایی همچون کمبود زیرساخت ها، نیاز به آموزش تخصصی و نگرانی های حریم خصوصی وجود دارد. نتایج پژوهش تاکید می کند که هوش مصنوعی می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در شخصی سازی یادگیری عمل کند، اما بهره برداری موثر از آن نیازمند توسعه زیرساخت های فناورانه، آموزش معلمان، بومی سازی محتوا و رعایت اصول اخلاقی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، شخصی سازی یادگیری ، دانش آموزان ابتدایی ، انگیزه یادگیری ، سیستم های هوشمند آموزشی ، خودتنظیمی