بررسی تاثیرات سلامت روان معلمان بر انگیزه تحصیلی و عملکرد دانش آموزان و راهکارهای ارتقای آن در نظام آموزشی

معلم به عنوان محور اصلی فرآیند یاددهی-یادگیری، نقشی فراتر از انتقال دانش دارد و وضعیت روانی او به طور مستقیم بر جو عاطفی کلاس و پیامدهای تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است. این مقاله با روش مروری-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای، به بررسی تاثیرات سلامت روان معلمان بر دو متغیر کلیدی انگیزه تحصیلی و عملکرد دانش آموزان می پردازد. یافته ها نشان می دهد که معلمانی که از سلامت روان بالاتری برخوردارند، با ایجاد محیط کلاسی امن، حمایتگر و مثبت، به طور معناداری به افزایش انگیزه درونی، خودکارآمدی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان کمک می کنند. برعکس، پدیده هایی مانند فرسودگی شغلی، استرس و اضطراب در معلمان، می تواند منجر به کاهش کیفیت تدریس، مدیریت ناکارآمد کلاس و روابط سرد با دانش آموزان شده و افت انگیزه و عملکرد تحصیلی را در پی داشته باشد. این تاثیرات نه تنها از طریق تعاملات مستقیم، بلکه به صورت غیرمستقیم و از طریق "سرایت عاطفی" (Emotional Contagion) نیز رخ می دهد. در بخش پایانی مقاله، راهکارهای عملی در سه سطح سیاست گذاری کلان (مانند اصلاح نظام ارزشیابی و کاهش تراکم کلاس ها)، سازمانی (مانند ارائه خدمات مشاوره ای و برگزاری کارگاه های مدیریت استرس برای معلمان) و فردی (مانند آموزش مهارت های خودمراقبتی) برای ارتقای سلامت روان معلمان و در نتیجه، بهبود کلان سیستم آموزشی ارائه شده است. توجه به سلامت روان معلمان، یک سرمایه گذاری ضروری برای دستیابی به نسلی باانگیزه و موفق است.

کلیدواژه ها:

سلامت روان معلمان ، فرسودگی شغلی ، انگیزه تحصیلی ، عملکرد دانش آموزان ، نظام آموزشی