نقش استراتژیک مربی پرورشی در ایجاد فرهنگ کارآفرینی و تربیت اقتصادی در مدارس کارو دانش شهر رشت

تحولات پرشتاب اقتصادی و اجتماعی در دنیای معاصر، آموزش و پرورش را با چالش ها و مسئولیت های جدیدی مواجه ساخته است. در این میان، تربیت نسلی توانمند که بتواند با اتکا به خلاقیت، نوآوری و روحیه کارآفرینی مسیر آینده خود را بسازد، ضرورتی انکارناپذیر است. مدارس کار و دانش به عنوان یکی از بسترهای اصلی آموزش مهارت های فنی و حرفه ای، ظرفیت بی بدیلی برای پرورش کارآفرینان و نیروی کار متخصص در جامعه دارند. با این حال، تحقق این رسالت تنها در گرو آموزش های صرفا فنی و مهارتی نیست؛ بلکه نیازمند بسترسازی فرهنگی و تقویت نگرش اقتصادی در دانش آموزان است. در این فرآیند، نقش مربی پرورشی به عنوان حلقه واسط میان نظام آموزشی و نیازهای واقعی جامعه، نقشی استراتژیک و کلیدی به شمار می آید. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مربی پرورشی در ایجاد فرهنگ کارآفرینی و تربیت اقتصادی در مدارس کار و دانش شهر رشت است. در این راستا، پژوهش بر آن است تا ابعاد مختلف عملکرد مربیان پرورشی در زمینه آگاهی بخشی اقتصادی، ایجاد انگیزه، هدایت دانش آموزان به سمت فعالیت های خلاقانه و تقویت روحیه خوداشتغالی را مورد واکاوی قرار دهد. بر اساس چارچوب نظری پژوهش، مربی پرورشی نه تنها به عنوان یک تسهیل گر فعالیت های فرهنگی و تربیتی، بلکه به عنوان راهبر و الگوی عملی می تواند دانش آموزان را به سمت درک اهمیت کار، تولید، صرفه جویی، مدیریت منابع و بهره گیری از فرصت های اقتصادی هدایت کند. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه ساختاریافته با مربیان پرورشی، مدیران و دانش آموزان مدارس کار و دانش شهر رشت جمع آوری گردیده است. نمونه پژوهش شامل ۱۵۰ دانش آموز، ۲۰ مربی پرورشی و ۱۰ مدیر مدرسه بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که مربیان پرورشی در مدارس کار و دانش رشت نقش موثری در تقویت فرهنگ کارآفرینی و تربیت اقتصادی ایفا می کنند، یافته ها حاکی از آن است که دانش آموزانی که در برنامه های پرورشی مبتنی بر کارآفرینی و اقتصاد مشارکت داشته اند، سطح بالاتری از انگیزش شغلی، اعتماد به نفس اقتصادی، مهارت حل مسئله و تمایل به راه اندازی کسب وکارهای کوچک نشان داده اند. همچنین، نتایج مصاحبه ها بیانگر آن است که مربیان پرورشی در فرآیند تربیت اقتصادی با چالش هایی نظیر کمبود منابع مالی، محدودیت امکانات آموزشی، نبود محتوای بومی سازی شده و نگرش سنتی برخی مدیران و اولیا مواجه اند. با این حال، آن دسته از مربیانی که رویکردی خلاقانه اتخاذ کرده و از ظرفیت های محلی و اجتماعی شهر رشت (مانند بازارهای محلی، صنایع کوچک و مشاغل خانگی) بهره گرفته اند، موفقیت بیشتری در نهادینه سازی فرهنگ کارآفرینی در دانش آموزان داشته اند. در نهایت، این پژوهش تاکید می کند که ایفای نقش استراتژیک مربیان پرورشی در مدارس کار و دانش شهر رشت، نیازمند حمایت ساختاری از سوی نظام آموزشی، طراحی برنامه های درسی مبتنی بر تربیت اقتصادی، برگزاری دوره های توانمندسازی برای مربیان، و ایجاد شبکه های ارتباطی میان مدارس، خانواده ها و کارآفرینان محلی است. بدون شک، تقویت جایگاه مربیان پرورشی و بهره گیری از ظرفیت های آنان می تواند به ارتقای فرهنگ کار، خودباوری اقتصادی و افزایش توان اشتغال زایی در نسل جوان منجر شود؛ امری که نه تنها برای توسعه فردی دانش آموزان بلکه برای رشد اقتصادی و اجتماعی منطقه و کشور حیاتی است.

کلیدواژه ها:

مربی پرورشی ، فرهنگ کارآفرینی ، تربیت اقتصادی ، مدارس کار و دانش ، شهر رشت