نقش فعالیت های پرورشی و تربیت بدنی در شکل گیری هویت، امیدآفرینی و تاب آوری دانش آموزان

مدرسه به عنوان دومین نهاد اجتماعی پس از خانواده، نقشی اساسی در تربیت نسل آینده ایفا می کند. در این میان، دو حوزه مهم و مکمل یعنی فعالیت های پرورشی و تربیت بدنی، سهمی تعیین کننده در شکل گیری شخصیت همه جانبه دانش آموزان دارند. پرورش از رهگذر فعالیت های فرهنگی، هنری، مذهبی و اجتماعی به تقویت هویت دینی، ملی و اخلاقی می پردازد و از سوی دیگر، ورزش و تربیت بدنی با ایجاد نشاط، تقویت جسم و روح و آموزش مهارت های زندگی، زمینه ساز تاب آوری و امیدآفرینی می گردد. این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش هم افزایانه فعالیت های پرورشی و تربیت بدنی در رشد شخصیت، امیدبخشی و مقابله با چالش های روانی اجتماعی دانش آموزان پرداخته و با استناد به مبانی نظری و پژوهش های انجام شده، ضمن تبیین چالش ها، راهکارهایی برای تقویت همکاری میان این دو حوزه در مدارس ارائه می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تعامل هدفمند مربی پرورشی و دبیر تربیت بدنی می تواند فضایی پرنشاط، امیدبخش و هویت ساز برای دانش آموزان فراهم آورد و از آنان نسلی مسئول، مقاوم و آینده ساز بسازد.

کلیدواژه ها:

پرورش ، تربیت بدنی ، هویت ، امیدآفرینی ، تاب آوری ، دانش آموز