تاثیر بازی وارسازی بر انگیزش تحصیلی و پیشرفت عملکردی دانش آموزان دوره متوسطه اول: رویکردی مبتنی بر مدل هوانگ و سومن و مکانیک های شل

بازی وارسازی به عنوان رویکردی خلاقانه در طراحی فرایند یادگیری، با به کارگیری عناصر بازی نظیر امتیازدهی، نشان های افتخار، رقابت و ماموریت، می تواند به افزایش انگیزش، تعامل و لذت یادگیری منجر شود. این پژوهش با هدف بررسی اثر بازی وارسازی بر انگیزش درونی و بیرونی دانش آموزان مقطع متوسطه اول، بر پایه نظریه خودتعیین گری و مولفه های کلیدی آن، انجام شد. طرح پژوهش به صورت شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه هفتم تا نهم یک مدرسه دولتی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۵ بود که ۶۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و در دو گروه ۳۰ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش، محتوای یک درس علوم به مدت چهار هفته با عناصر بازی وارسازی ارائه شد، در حالی که گروه کنترل همان محتوا را بدون این عناصر دریافت کرد. ابزار گردآوری داده شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند (نسخه تطبیق یافته برای سن نوجوانان) و آزمون پیشرفت تحصیلی بود. یافته ها نشان داد بازی وارسازی تاثیر معناداری بر افزایش انگیزش درونی و کاهش افت انگیزه در طول فرایند یادگیری داشت. نتایج این پژوهش اهمیت طراحی آموزشی مبتنی بر رویکردهای روان شناختی را در بهبود تجربه یادگیری دانش آموزان برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

بازی وارسازی ، انگیزش درونی ، نظریه خودتعیین گری ، آموزش متوسطه اول ، روان شناسی یادگیری