از تنش تا تعامل: کاربست نظریه میدانی لوین در مدیریت کلاس درس

این مقاله با بهره گیری از نظریه میدانی کورت لوین به تحلیل منشا و سازوکار تنش های رفتاری در فضای آموزشی، به ویژه کلاس درس، می پردازد. بر مبنای اصل بنیادین نظریه لوین که رفتار را تابعی از فرد و محیط می داند (B = f(P,E)) مقاله تلاش دارد نشان دهد که هیچ رفتار آموزشی را نمی توان مستقل از برهم کنش نیروهای درونی دانش آموز (مانند انگیزش، ادراک، ارزش ها) و نیروهای محیطی (مانند انتظارات مدرسه، روابط درون کلاسی و فضای فیزیکی) فهم کرد. با معرفی مفاهیمی چون «فضای زندگی»، «نیروی روانی»، «تعارض های رورو و گریزگریز» و «ممانعت»، مقاله امکان تحلیل تعارض های رفتاری دانش آموزان را به مثابه بازتابی از تعادل یا عدم تعادل در میدان روانی کلاس فراهم می آورد. در ادامه، با ارائه ی نمونه هایی میدانی از تنش های رایج در کلاس، تعامل سازه های فردی و محیطی در شکل گیری تعارض بررسی می شود. مقاله سپس نشان می دهد که چگونه می توان با بازسازی فضای زندگی دانش آموز و تحلیل نیروهای فعال در میدان، تعارض را به نقطه ورود برای مداخله آموزشی بدل کرد. در بخش پایانی، مجموعه ای از راهکارهای عملی در سه سطح تغییر محیط، پرورش فرد، و آموزش معلم برای مدیریت تعارض و ایجاد فضای یادگیری پیشنهاد می شود. در مجموع، مقاله بر آن است تا با اتکا بر ظرفیت های نظریه میدانی، معلمان را به سوی درک پویای کلاس به مثابه یک میدان روانی سوق دهد؛ میدانی که در آن، امکان تبدیل تنش به تعامل و تعارض به یادگیری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نظریه میدانی لوین ، فضای زندگی ، تعارض آموزشی ، تنش رفتاری ، میدان روانی