بررسی تاثیر استفاده از فناوری های آموزشی بر درک متون ادبی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش و تاثیر استفاده از فناوری های آموزشی بر ارتقای درک متون ادبی دانش آموزان دوره متوسطه اول است. در سال های اخیر، ورود ابزارهای دیجیتال و فناوری های نوین آموزشی به کلاس های درس، به ویژه در حوزه آموزش زبان و ادبیات فارسی، تحولی اساسی ایجاد کرده است. این تحول نه تنها روش های سنتی آموزش را به چالش کشیده بلکه امکان استفاده از شیوه های خلاقانه، تعاملی و جذاب برای دانش آموزان را فراهم ساخته است. پژوهش حاضر با رویکرد مروری و تحلیلی به بررسی مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد فناوری های آموزشی همچون نرم افزارهای تعاملی، ویدئوهای آموزشی، واقعیت افزوده و بسترهای آموزش الکترونیک در فهم متون ادبی می پردازد.یافته های پژوهش های مختلف نشان می دهد که به کارگیری فناوری های آموزشی می تواند باعث افزایش انگیزه یادگیری، ارتقای مهارت تحلیل متون ادبی، تقویت خلاقیت در تفسیر متون و بهبود مهارت های زبانی دانش آموزان شود. همچنین، فناوری های نوین امکان فراهم کردن بازخورد فوری، دسترسی به منابع متنوع و ایجاد تجربه های یادگیری شخصی سازی شده را برای فراگیران فراهم می آورد. بررسی ها حاکی از آن است که استفاده از فناوری های آموزشی نه تنها به بهبود درک متون ادبی کمک می کند بلکه سبب تقویت مهارت های تفکر انتقادی و توانایی ارتباط موثر دانش آموزان نیز می شود.نتیجه گیری این مطالعه نشان می دهد که فناوری های آموزشی، اگر به صورت هدفمند و متناسب با اهداف آموزشی طراحی و اجرا شوند، می توانند مکمل ارزشمندی برای روش های سنتی آموزش ادبیات باشند. بنابراین، پیشنهاد می شود معلمان ادبیات با بهره گیری از ظرفیت های فناوری های نوین و تلفیق آن با شیوه های آموزشی کلاسیک، زمینه را برای درک عمیق تر متون ادبی و ایجاد انگیزه بیشتر در میان دانش آموزان فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، یادگیری فعال ، متون ادبی ، ادبیات فارسی