بررسی نقش روش های نوین تدریس در ارتقای مهارت های خواندن و نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی

تحول در شیوه های تدریس یکی از الزامات اساسی در آموزش ابتدایی است، زیرا این دوره حساس ترین مرحله یادگیری مهارت های بنیادین خواندن و نوشتن محسوب می شود. روش های سنتی، که غالبا مبتنی بر حفظیات و انتقال یک سویه دانش هستند، در سال های اخیر با انتقادات فراوانی روبه رو شده اند و پژوهشگران و معلمان به ضرورت به کارگیری روش های نوین، فعال و دانش آموزمحور تاکید دارند. هدف این پژوهش، بررسی نقش روش های نوین تدریس در ارتقای مهارت های خواندن و نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این مطالعه از نوع مروری است و تلاش شده است با استفاده از منابع علمی معتبر داخلی و خارجی، ابعاد مختلف موضوع واکاوی گردد. بر اساس یافته های مرور متون، روش های نوین تدریس نظیر یادگیری مشارکتی، رویکرد مبتنی بر بازی، استفاده از فناوری های آموزشی و روش های تلفیقی، بیشترین تاثیر را بر بهبود توانایی های خواندن و نوشتن داشته اند. این روش ها نه تنها انگیزه یادگیری را در دانش آموزان افزایش داده اند، بلکه باعث کاهش اضطراب، تقویت اعتماد به نفس و بهبود مهارت های زبانی شده اند.یافته ها نشان می دهند که به کارگیری بازی های زبانی و فعالیت های خلاقانه در فرآیند تدریس، به طور معناداری بر درک مطلب و توانایی نوشتن اثرگذار است(فتحی واجارگاه، ۱۳۹۶؛ Slavin, ۲۰۱۸). همچنین استفاده از فناوری های نوین آموزشی نظیر نرم افزارهای تعاملی و محتوای چندرسانه ای موجب افزایش توجه و تمرکز دانش آموزان و بهبود سرعت و دقت در خواندن شده است (مظفری، ۱۴۰۰). نتایج پژوهش های بین المللی نیز موید آن است که تلفیق روش های نوین با نیازهای بومی و فرهنگی دانش آموزان، اثربخشی آموزش را دوچندان می کند.از دیگر نتایج مهم مرور پژوهش ها این است که روش های نوین تدریس باید در کنار آموزش معلمان و بازنگری در برنامه های درسی مورد توجه قرار گیرد. فقدان آموزش حرفه ای برای معلمان در به کارگیری این روش ها یکی از موانع اصلی محسوب می شود. بر این اساس، توجه به توسعه حرفه ای معلمان، تجهیز مدارس به امکانات فناوری و طراحی محتواهای نوآورانه آموزشی از الزامات ارتقای کیفیت یادگیری خواندن و نوشتن در دوره ابتدایی است.در مجموع، می توان گفت روش های نوین تدریس نقش مهمی در ارتقای مهارت های بنیادین خواندن و نوشتن دانش آموزان ابتدایی ایفا می کنند. این روش ها با ایجاد محیطی تعاملی و لذت بخش، یادگیری معنادار را تقویت کرده و مسیر دستیابی به اهداف کلان نظام آموزشی، همچون پرورش توانایی های زبانی، تفکر خلاق و مهارت های ارتباطی را هموار می سازند.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، مدیریت مدرسه ، امور تربیتی ، تعامل سازمانی ، نظام آموزش و پرورش ، مدیریت آموزشی