بررسی رابطه الگو بودن اخلاقی معلم با رشد ارزش های اخلاقی در دانش آموزان

الگو بودن اخلاقی معلمان به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر رشد و تقویت ارزش های اخلاقی در دانش آموزان شناخته شده است. معلمان نه تنها نقش انتقال دهنده دانش بلکه به عنوان الگوهای رفتاری و اخلاقی در محیط آموزشی عمل می کنند که این نقش، تاثیر عمیقی بر شکل گیری شخصیت و نگرش های اخلاقی دانش آموزان دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه میان الگو بودن اخلاقی معلم و رشد ارزش های اخلاقی در دانش آموزان است. این مطالعه با استفاده از روش توصیفی-همبستگی انجام شد و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان دوره متوسطه در شهرستان های لالی و مسجدسلیمان بود. نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید و داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد اخلاق معلم و ارزش های اخلاقی دانش آموزان جمع آوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد که بین الگو بودن اخلاقی معلم و رشد ارزش های اخلاقی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p < ۰.۰۱). به عبارتی، هر چه معلم از نظر اخلاقی رفتاری نمونه تر و پایبندتر باشد، دانش آموزان نیز در پذیرش و تعمیق ارزش های اخلاقی موفق تر خواهند بود. همچنین، بررسی ابعاد مختلف اخلاق معلم نشان داد که صداقت، مسئولیت پذیری و انصاف از مهم ترین شاخص هایی هستند که بیشترین تاثیر را بر رشد ارزش های اخلاقی دارند. یافته ها اهمیت توجه به تربیت اخلاقی معلمان را به عنوان الگویی در فرایند آموزش و پرورش برجسته می سازد و بر لزوم برنامه ریزی های آموزشی برای تقویت مهارت ها و ارزش های اخلاقی در معلمان تاکید می کند. پژوهشگران پیشنهاد می کنند تا آموزش های ویژه در زمینه اخلاق حرفه ای و رفتار الگویی در دوره های ضمن خدمت معلمان گنجانده شود تا تاثیرگذاری آنان بر دانش آموزان افزایش یابد. در نهایت، نتایج این تحقیق می تواند به عنوان مبنایی برای تدوین سیاست های آموزشی و تربیتی در مدارس به منظور ارتقای فرهنگ اخلاقی در نسل آینده مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

الگو بودن اخلاقی ، ارزش های اخلاقی ، معلم ، دانش آموز ، تربیت اخلاقی