تحلیل تطبیقی تاثیر بازی های آموزشی بر یادگیری در سطوح مختلف تحصیلی با تاکید بر نظریه های شناختی و انگیزشی

بازی های آموزشی یکی از بهترین روش هایی است که می توان در راستای بهبود آموزش دانش آموزان انجام داد و فعالیتی است که تعامل بین معلم، دانش آموزان و یادگیری را تا حد بسیار زیادی بالا می برد و در این راستا نقش بسزایی را ایفا می کند. امروزه تاثیر بازی بر یادگیری کودک غیر قابل انکار است. البته در این بین نباید نقش مهم معلمان و والدین را نیز از یاد برد. زیرا، معلمان و والدین تاثیر بسیاری بر پرورش کودکان می گذارند. نقش بازی در یادگیری کودکان، برای دستیابی به مفاهیم جدید و همچنین مهارت های بیشتر اهمیت بسیار زیادی دارد. بازی، آموزشی است که از طریق آن بسیاری از مفاهیم را می توان در اختیار کودکان قرار داد. همچنین با استفاده از بازی، توجه و علاقه کودکان به یادگیری افزایش یافته و کسالت و یکنواختی را که در سایر روش های آموزشی وجود دارد، کاهش می دهد. با استفاده از بعضی از بازی ها، کودکان بدون این که متوجه گردند تمرین، تکرار مفاهیم و یادگیری مهارت های پیچیده را آموزش می بینند. به طورکلی، معلمان می توانند با استفاده از بازی به ایجاد ارتباط اجتماعی کمک کرده و مفاهیم شناختی، یادگیری عاطفی و نگرشی را نیز به کودکان آموزش دهند. هدف این مقاله بررسی تاثیر بازی های آموزشی بر فرایند یادگیری در سطوح مختلف تحصیلی است. پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی و مرور نظام مند منابع، به تحلیل نظریه های شناختی و انگیزشی مرتبط با بازی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که بازی، نه تنها به عنوان ابزار سرگرمی بلکه به عنوان ابزاری موثر در ارتقاء یادگیری، تقویت حافظه، بهبود مهارت های اجتماعی و افزایش انگیزش یادگیری عمل می کند. این مقاله با تحلیل تطبیقی، الگویی نوین در طراحی محیط های آموزشی پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، یادگیری فعال ، روش های یادگیری ، بازی و یادگیری ، نظریه شناختی