بررسی سبک های رهبری مدیران مدارس و تاثیر آن بر بهبود سلامت روانی و رضایت شغلی معلمان

مدیریت مدارس به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام آموزشی، نقش تعیین کننده ای در ارتقای سلامت روانی و رضایت شغلی معلمان دارد. سبک های رهبری مدیران، به ویژه سبک های تحول آفرین، مشارکتی و خدمت گزار، می توانند با ایجاد محیط های کاری حمایتی و انگیزشی، بر کاهش استرس شغلی، تقویت احساس ارزشمندی و افزایش بهره وری معلمان تاثیرگذار باشند. در مقابل، سبک های مدیریتی آمرانه و غیرمداخله گر اغلب به ایجاد فشارهای روانی و کاهش رضایت شغلی منجر می شوند. این مقاله با هدف تحلیل ارتباط میان سبک های رهبری مدیران مدارس و سلامت روانی و رضایت شغلی معلمان، به صورت تحلیلی-مروری به بررسی مبانی نظری و چالش های موجود پرداخته است. یافته های این مقاله نشان می دهد که سبک های رهبری موثر مدیران، علاوه بر بهبود سلامت روانی معلمان، موجب افزایش روحیه همکاری، انگیزش حرفه ای و کیفیت آموزشی می شوند. با این حال، چالش هایی نظیر مقاومت فرهنگی در برابر سبک های مشارکتی، کمبود آموزش مهارت های رهبری، فشارهای اداری و ضعف در نظام ارزیابی عملکرد مدیران، مانع از اجرای کامل این سبک ها در مدارس می شود. برای رفع این موانع، پیشنهادهایی از جمله طراحی دوره های توانمندسازی برای مدیران، تقویت فرهنگ بازخورد، استفاده از مدل های رهبری تحول آفرین و اخلاقی و ایجاد نظام انگیزشی بر پایه رفاه شغلی ارائه شده است. این مقاله همچنین مسیرهایی برای تحقیقات آینده، مانند مقایسه سبک های رهبری در مقاطع مختلف تحصیلی و بررسی تاثیر متغیرهای زمینه ای بر این ارتباط، پیشنهاد می دهد. نتایج این مطالعه، اهمیت تغییر نگرش از مدیریت اداری به رهبری انسانی و حمایتی را برجسته می کند و راهکارهای عملی برای سیاست گذاران و مدیران مدارس جهت ارتقای سلامت روانی و رضایت شغلی معلمان ارائه می دهد. این مقاله با تاکید بر ضرورت تحول در سبک های مدیریتی، سهمی در غنای ادبیات پژوهش در این حوزه دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های رهبری ، سلامت روانی ، رضایت شغلی ، مدیریت مدارس ، تحول آفرین