تاثیر آموزش مهارت های روانی-اجتماعی بر کاهش خستگی تحصیلی و افزایش بهره وری دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های روانی-اجتماعی بر کاهش خستگی تحصیلی و افزایش بهره وری دانش آموزان است. خستگی تحصیلی یکی از مشکلات عمده نظام های آموزشی محسوب می شود که می تواند سلامت روان، انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر منفی قرار دهد. پژوهش های داخلی و بین المللی نشان می دهند که آموزش مهارت های روانی-اجتماعی و مهارت های زندگی از موثرترین روش ها برای کاهش فشارهای روانی و ارتقای بهره وری تحصیلی است.مهارت های روانی-اجتماعی شامل توانایی هایی مانند حل مسئله، تصمیم گیری، مدیریت هیجانات، ابراز وجود، جرات آموزی، کنترل خشم و مهارت های ارتباطی است که دانش آموزان را قادر می سازد با فشارهای تحصیلی و اجتماعی بهتر مقابله کنند. خودکارآمدی و اعتماد به نفس از دیگر ابعاد کلیدی این مهارت ها هستند که نقش مهمی در افزایش انگیزه و عملکرد تحصیلی دارند. همچنین، حمایت اجتماعی و فعالیت های گروهی تعاملات مثبت را تقویت می کنند و باعث افزایش احساس تعلق و کاهش فرسودگی تحصیلی می شوند.پژوهش های مروری نشان می دهند که آموزش مهارت های روانی-اجتماعی موجب ارتقای سلامت روان، کاهش اضطراب و افسردگی، افزایش تاب آوری و انگیزه یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود. برنامه های آموزشی ساختارمند و تعاملی که شامل فعالیت های گروهی، تمرین های حل مسئله و آموزش جرات آموزی و مهارت های ارتباطی هستند، بیشترین تاثیر را بر کاهش خستگی تحصیلی و افزایش بهره وری دارند.نتایج این پژوهش اهمیت آموزش مهارت های روانی-اجتماعی در مدارس را برجسته می کند و نشان می دهد که این مهارت ها می توانند به عنوان ابزاری موثر برای ارتقای سلامت روان و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرند. اجرای برنامه های آموزشی ساختارمند و مشارکتی، همراه با حمایت خانواده و معلمان، می تواند اثرات بلندمدتی بر انگیزه، خودکارآمدی و بهره وری دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خستگی تحصیلی ، بهره وری تحصیلی ، مهارت های روانی-اجتماعی ، مهارت های زندگی ، خودکارآمدی ، سلامت روان ، جرات آموزی ، حمایت اجتماعی