چگونگی نقش هیات مذهبی در صورت پذیری مقبولیت داخلی حضور نظامی ایران در سوریه

ایران اسلامی همانند هر بازیگر که در عرصه روابط بین الملل کنشی عقلانی را در پیش می گیرد، برای حفظ منافع و امنیت کشور به اتخاذ سیاست در منطقه حیات خود روی دارد. گروه های تکفیری با افزایش نفوذ و تصرف مناطقی عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران با محور مقاومت را هدف قرار دادند. بخشی از افکار عمومی هیچ ضرورتی برای دخالت ایران در سطح منطقه را مشروع و مقبول نمیدانستند و از زوایایی مختلفی روی به نفی آن می آوردند. این مقاله با استفاده از گردآوری منابع کتابخانه ای اسنادی و نظریه چارلز تیلی در کتاب از بسیج تا انقلاب» در پی پاسخ به این پرسش است که ایران برای توجیه و مقبولیت این عمل در داخل کشور بین عناصر سیاسی و عامه مردم چه راهکارهای را در پیش گرفته بود؟ فرضیه ما استفاده از هیات مذهبی به عنوان پایگاه های اجتماعی تشیع در تبیین و مقبولیت این امر در جهت دهی سطح فردی به سطح فروملی در بطن جامعه میباشد.

کلیدواژه ها:

ایران ، امنیت داخلی ، هیئات ، مذهبی ، مقبولیت ، محور مقاومت ، مدافعان حرم